Κάτω από τους δρόμους του Λονδίνου, κάτω από τον κόσμο τον χειροπιαστό του Εδώ και του Τώρα, υπάρχει κι ένας κόσμος άγνωστος, απέραντος, μυστικός, σκοτεινός, ανείπωτος: ο κόσμος του Ποτέ και Πουθενά....
OBSCURUS Στριφογυρίζει ο ανεμοδείχτης Εκρήγνυται όλος ο πλανήτης Μέσα στις στάχτες βυθισμένο σκούρο πανσέληνο φεγγάρι δες το, μας γνέφει ερειπωμένο το τελευταίο ετούτο βράδυ Μπήγει ο ένας το μαχαίρι πονάει ο άλλος και το ξέρει ότι ο κόσμος δεν ξεχνά και πως το λάθος μαρτυρά Σηκώνει δείκτη σαν πιστόλι τον ψεύτικο έρωτα σκοτώνει Πεθαίνει απόψε ο ποιητής για την αλήθεια μιας ζωής γέρνει σιγά, τα μάτια σβήνει φυσάει αέρας και τα κλείνει Πάνω στη γη είναι νεκρός ο έρωτάς του ο σκοτεινός...
Στις αρχές της δεκαετίας του ’50, σε μια μικρή πόλη της Ιρλανδίας, η Έιλις, ένα κορίτσι από φτωχή οικογένεια, όπως και οι περισσότεροι νέοι δυσκολεύεται να βρει δουλειά....
Το αίνιγμα του θανάτου, όπως και το ανεξήγητο του έρωτα, δεν φωτίζονται με τον ατομοκεντρισμό των απαιτήσεων της νόησης, φωτίζονται μόνο από την οδό της μετοχής....
Παραμονή Χριστουγέννων και η Μαίρη, κάτω από το φως του φεγγαριού και την απαλή λάμψη του χριστουγεννιάτικου δέντρου, αφήνεται σε ύπνο βαθύ, αγκαλιά με τον αγαπημένο της Καρυοθραύστη....