Ακολουθώντας μία κυκλική διαδρομή οι ήρωες της παρούσας συλλογής διηγημάτων διατρέχουν κάμποσες δεκαετίες με αφετηρία εκείνη του ’60 στην «αυλή», κινούνται στα δύσκολα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων από το 2010 και μετά, διασχίζουν τις μέρες της μάχης με τον αόρατο εχθρό που άλλαξε τις σταθερές μας όπως περιγράφονται στο «μπουκαλάκι» και στον «περίπατο» και καταλήγουν, με αφορμή τα πενήντα πέντε χρόνια από την Απριλιανή Χούντα των Συνταγματαρχών, επιστρέφοντας στην αφετηρία της διαδρομής τους με τις «Μνήμες Πολυτεχνείου»...
Ο κύκλος της ζωής, η υπαρξιακή αγωνία μέσα από τη ματιά ενός εξάχρονου κοριτσιού όταν αντικρίζει ένα νεκρό περιστέρι στα «Μολύβια της ψυχής», ο έρωτας ο μεγάλος, ο μοναδικός και τα διλήμματα στην «Επιστροφή», η συγγνώμη και η συγχώρεση,
Η καταιγιστικά σκληρή πραγματικότητα που επιμένει, που κάποιες φορές εκτοπίζει ακόμη και την ανθρώπινη φαντασία, οι απώλειες, οι απουσίες, οι οφειλές στους μεγάλους μας, οι χαμένες αξίες, η διαβρωτική μέσα στην ερημία του πλήθους μοναξιά, η αγάπη και ο έρωτας αποτελούν το έναυσμα αυτής της ποιητικής συλλογής, έτσι όπως έρχονται, έτσι όπως εγγράφονται και κυοφορούνται μέσα μου....
Πόσο εύκολο είναι να μιλήσει κανείς γι’ αυτά που τον έχουνε σφραγίσει, γι’ αυτά που αλλάξανε τη ροή της ζωής του; Θα προσφέρει κάτι αυτό το εγχείρημα; Μέσα από ποιες διεργασίες και με ποιες εμπειρίες ανακαλύπτει κανείς την Ιθάκη;...
Ένα μικρό κορίτσι και μία ηλικιωμένη γυναίκα, που οι συγκυρίες της ζωής τις έφεραν πολύ κοντά, βρίσκονται κάτω από την ίδια στέγη και σιγά σιγά, λιθαράκι λιθαράκι, κρίκο με κρίκο χτίζεται ανάμεσά τους μία ακατάλυτη σχέση....