Ψιθυριστά, ήρεμα και κατασταλαγμένα, η Βασιλική Πετράκη Αξαρλή μάς αφιερώνει τις νέες της ποιητικές δημιουργίες, οι οποίες πηγάζουν μέσα από την ψυχή της, μέσα από την επιθυμία της να κληροδοτήσει στις επόμενες γενιές τις παλιές και ουσιώδεις ηθικές αξίες, που φθίνουν, που χάνονται, που αλέθονται στις μυλόπετρες της κενής εξέλιξης...
Κάθε βράδυ, κλείνοντας τα μάτια, η γλυκιά νύχτα παίρνει τις ανθρώπινες σκέψεις, πότε χαρούμενες, πότε λυπητερές και τις αφήνει να χαθούν στο άπειρο, τις κάνει αστέρια λαμπερά, τις μετουσιώνει σε όνειρα...
Το ξέρατε ότι τα λαχανικά έχουν το δικό τους Μουσικό Φεστιβάλ και ότι συμμετέχουν σε αυτό παίζοντας διάφορα μουσικά όργανα; Μάλιστα οι ταλαντούχες ντομάτες παίρνουν κάθε χρόνο το πρώτο βραβείο και κανείς δεν μπορεί να τις συναγωνιστεί! Κι όμως, μια μικρή, άπειρη και άγνωστη πατάτα θα εμφανιστεί στο προσκήνιο, με το παλιό βιολί της γιαγιάς της, για να πετύχει το ακατόρθωτο! Τι κι αν το σωματάκι της ήταν πάντα αδύναμο και μικροκαμωμένο… Με τη δύναμη της ψυχής και του μυαλού θα προσπαθήσει να αποδείξει ότι στη ζωή δεν έχει σημασία η εξωτερική εμφάνιση ή η γνώμη του κόσμου...
Σ’ έναν κόσμο σκοτεινό και άσχημο που κυριαρχεί η κακία, το μίσος, η αλαζονεία, το ψέμα και η αδιαφορία προς τον συνάνθρωπο, αναπόφευκτα έρχεται η στιγμή που δεν αντέχεις πια τη μιζέρια...
Μέσα από τη νουβέλα «Οι δυο τους» η συγγραφέας περιγράφει διαφορετικές περιπτώσεις ψυχικά ασθενών ανθρώπων, τους οποίους καλείται να βοηθήσει ο γιατρός τους...
Ο Κρόκος, αγαπημένος φίλος του θεού Ερμή, και η νύμφη Σμήλαια, πριν να γίνουν τα όμορφα φυτά που γνωρίζουμε σήμερα, υπήρξαν, κατά την ελληνική μυθολογία, δύο πολύ ερωτευμένοι νέοι...
Η παρούσα έκδοση διερευνά πολύπλευρα τη σιδηροδρομική ιστορία της Μακεδονίας και περιλαμβάνει πρόσθετη ενημέρωση στις δραστηριότητες του Συλλόγου «Φίλοι Σιδηρόδρομου Θεσσαλονίκης»...
Λένε πως, όταν κάποιος συμφιλιώνεται με τις πληγές του, η ψυχή του φωτίζεται, αποζητά την πνευματικότητα και μέσα απ’ αυτή βιώνει την προσωπική του κάθαρση...
Άραγε παγιδεύονται τα όνειρα; Μπορεί κάποιος να τα φιλτράρει μέσα του και να κρατήσει στη μνήμη του μόνο τα ευχάριστα, διώχνοντας τους εφιάλτες; Η Ευαγγελία Αλιβιζάτου συνδέει άρρηκτα τα όνειρα με την πραγματική ζωή στην οποία επίσης πρέπει να κρατάμε στην ψυχή μας μόνο τις καλές στιγμές και ν’ αφήνουμε στη λήθη όσες μας πλήγωσαν...