Γεννήθηκε γύρω στο 445 π.Χ., ήταν Κυδαθηναιεύς, γιος του Φιλίππου και της Ζηνοδώρας, και ανήκε στην Πανδιονίδα φυλή. Στο σχολείο ο κωμωδιοποιός διδάσκεται Όμηρο και Ησίοδο, μαθαίνει τον Αίσωπο και ακούει για τον Αρχίλοχο και τον Αλκαίο. Όταν ήταν εννιά ετών, διδάσκεται η Αντιγόνη του Σοφοκλή, όταν κλείνει τα δώδεκα έχει τελειώσει ο Παρθενώνας. και όταν ξεσπάει ο πελ/κός πόλεμος του λείπει ένας χρόνος για να κλείσει τα είκοσι. Πρόφτασε τη δόξα του Περικλή και είδε το θάνατό του, το 429. Θεματολογικά στο έργο του Αριστοφάνη κυριαρχεί η πολιτική, η οποία στην κωμωδία εμφανίζεται για πρώτη φορά με τον Κρατίνο. Συντηρητικός ο ίδιος, υπήρξε πολέμιος του δημαγωγού Κλέωνα και την αντίθεσή του τη βρίσκουμε στους Ιππής. Σατίρισε σκληρά τους πολιτικούς, ακόμη και τον Περικλή, τους στρατηγούς όπως το Λάμαχο, και τους ποιητές, όπως τον Ευριπίδη και τον Αισχύλο και δε λησμόνησε τον Σωκράτη. Γνωρίζουμε 44 τίτλους έργων του, οι σωζόμενες όμως κωμωδίες του είναι έντεκα: Αχαρνής, Ιππής, Νεφέλαι, Σφήκες, Ειρήνη, Όρνιθες, Λυσιστράτη, Θεσμοφοριάζουσαι, Βάτραχοι, Εκκλησιάζουσαι, Πλούτος. Πήρε μία πρώτη νίκη στα Διονύσια και τέσσερις στα Λήναια. Πέθανε γύρω στο 386 π.Χ.
Πως είναι δυνατόν άνθρωποι τίμιοι και εργατικοί να ζουν μέσα στη φτώχεια, ενώ απατεώνες, ψεύτες και κατεργάρηδες απολαμβάνουν όλα τα αγαθά; Ο Χρεμύλος παύει να αναρωτιέται όταν συναντά τον ίδιο το θεό Πλούτο και διαπιστώνει ότι είναι τυφλός....
Ο θεός Διόνυσος και ο υπηρέτης του Ξανθίας δε διστάζουν να κατέβουν στον σκοτεινό Άδη για να βρουν ένα μεγάλο ποιητή και να επιστρέψουν μαζί του στον κόσμο των ζωντανών....
Ο Στρεψιάδης, πονηρός και αφελής ταυτόχρονα, ζητάει το δίκιο του μέσα από το άδικο, γυρεύει από τη γνώση τρόπους για να εξαπατά, ελπίζει στην αλήθεια για να κατακτήσει το ψέμα....
Ένας συνηθισμένος Αθηναίος, ο Τρυγαίος, αηδιασμένος από τον αδιάκοπο αλληλοσκοτωμό των ανθρώπων, καβαλάει ένα γιγάντιο σκαθάρι κι ανεβαίνει στον ουρανό για να μάθει από τους ίδιους τους θεούς, αν σκοπεύουν να δώσουν τέλος στο μακελειό πάνω στη γη....