«Πάντως τότε, μπορεί σε τίποτε άλλο να μην τον παίρναμε στα σοβαρά, αφού αυτό μας έβγαινε αυθορμήτως να πράττουμε ως άμυνα έναντι της γενικότερης πλοιαρχικής συμπεριφοράς του μέσα στο σπίτι, μπορεί επίσης με τις βιβλιοθήκες του, παρά τις εντολές και τις συνεχείς παραινέσεις του, να μην ασχολήθηκε ουσιαστικά ποτέ κανείς μας πλην της αδελφής μου, της Ιωάννας, η οποία τις είχε πάρει ράφι προς ράφι και διάβαζε τα πάντα, ένα προς ένα από μικρή· τις γνώσεις του όμως περί βιβλίων και συγγραφέων, αν και μας ήταν παντελώς άχρηστες και αδιάφορες αφού δεν μας ενδιέφερε διόλου το αντικείμενο, δεν είχαμε λόγο να τις αμφισβητήσουμε...
Πρωτοφανείς τρομοκρατικές επιθέσεις, αρχικά ηλεκτρονικές και σταδιακά ολοένα πιο υλικές, με στόχους φαινομενικά ασύνδετους μεταξύ τους, συγκλονίζουν την παγκόσμια οικονομία...
Ο Νίκος Μιχαηλίδης προβάλλει με σχολαστικότητα και επιμέλεια μια χρονολογική εξιστόρηση της πολιτικής της κεμαλικής Τουρκίας έναντι της Πολίτικης Ρωμιοσύνης...
Το φθινόπωρο του 1940, λίγες εβδομάδες πριν ξεσπάσει ο πόλεμος, ο εικοσιοκτάχρονος τότε Βρετανός συγγραφέας Λόρενς Ντάρελ, μαζί με τη σύζυγό του Νάνσυ και τη νεογέννητη κόρη τους Πηνελόπη, φτάνει στην Καλαμάτα ως απεσταλμένος του βρετανικού Υπουργείου Εξωτερικών...
Μπορεί ο Χένρι Κίσιντζερ να θεωρηθεί σοβαρή πολιτική προσωπικότητα που άλλαξε τον ρου των σχέσεων μεταξύ κρατών; Ή υπήρξε κυρίως ένας μιμητής αυτών τους οποίους θαύμαζε και γεωπολιτικός μηχανορράφος που αντιμετώπιζε τους ανθρώπους ως παράπλευρες απώλειες; Μέσα από την εξιστόρηση των πεπραγμένων του Κίσιντζερ στο ζήτημα της Κύπρου, –εξιστόρηση ενισχυμένη με πρόσφατα έγγραφα, πολλά εκ των οποίων επικριτικά– ο Ουίλλιαμ Μάλλινσον, πρώην διπλωμάτης και κορυφαίος ειδικός στην ιστορία της Κύπρου, σκιαγραφεί μια προσωπικότητα που μοιάζει να αποδίδει περισσότερη σημασία στη στρατηγική παρά στο δίκαιο και την ηθική...
«Πού πας, Ελένη, από βραδιού, πού πας τώρα το βράδυ;» «Πάου στη θεια μου τη Γιαννού, πάου να νυχτονέσω, να γνέσω τα βαμβάκια μου, να ξάνω τα μαλλιά μου, να φτιάσω μπόλια του γαμβρού, της πεθεράς μαντίλι, να φτιάσω του Λιμάζαγα ένα χρυσό μεϊτάνι»...
«Αφού τους ξεγύμνωναν, έπειτα έψαχναν τα ρούχα, τις βαλίτσες και τους μπόγους τους και, φορώντας γάντια, έβαζαν τα χέρια τους ακόμα και στις τρύπες των γυναικών, μήπως είχαν κρύψει κάτι εκεί μέσα...
«Ο Ευσχημονίδης, παιδί Κωνσταντινουπολίτη βιομήχανου, δεν είχε καλά-καλά προλάβει να αναλάβει το εργοστάσιο υφασμάτων, όταν άρχισαν οι απελάσεις του ’64, με σαμποτάζ κι οργανωμένες ομάδες να εμποδίζουν τους εργάτες να δουλέψουν στου Ρωμιού...
Λίγοι Ισπανοί –και, επίσης λίγοι Έλληνες– γνωρίζουν ότι στα πλοία με τα οποία ο Μαγγελάνος επιχείρησε πριν από 500 χρόνια τον μακρινό και ταραχώδη πρώτο γύρο του κόσμου υπήρχαν Έλληνες ναυτικοί· και ότι στο μοναδικό πλοίο που ύστερα από τρία χρόνια κατάφερε να επιστρέψει από την παράτολμη επιχείρηση κάποιοι από τους επιζήσαντες ήταν Έλληνες...
Με την παρούσα επετειακή έκδοση παρουσιάζουμε έναν καινούργιο πρόλογο για τις Παραμυθοκόρες, τις μυθικές ηρωίδες των λαϊκών αφηγήσεων, που, τριάντα χρόνια μετά την πρώτη τους εμφάνιση, δεν παύουν να είναι εξαιρετικά επίκαιρες...