Η παρουσία του Καισάριου Δαπόντε στην ΝΕΒ είναι πρέπον να γίνει με τον Κήπο Χαρίτων. Τον εκφράζει απολύτως, κατά γενική παραδοχή, και ως συγγραφέα και ως άτομο. Ο αναγνώστης το διαπιστώνει από δύο δεδομένα: από τον αυτοβιογραφικό χαρακτήρα του έργου, και από τον καθαρά εξομολογητικό τόνο του.
"Η υπεράσπιση της παιδικής ηλικίας" -"ένα καθηλωτικό μυθιστόρημα", "ένα γερμανικό έπος", "ένα αριστούργημα", "ένα μυθιστόρημα εποχής", όπως έγραψε η κριτική- είναι συγχρόνως το μυθιστόρημα ενός μεγάλου έρωτα....