-...Στο θείο βρέφος, ο συγγραφέας των Μαύρων φεγγαριών του έρωτα και της Μελαγχολικής δημοκρατίας το γλεντάει κυριολεκτικά αφήνοντας ελεύθερη την αναρχική φαντασία του αλλά, σε τελική ανάλυση, μας ζωγραφίζει έναν άγριο πίνακα της ανθρωπότητας, όπου βρίσκουμε τα πάντα: