Η ιστορία αυτή παρακολουθεί τις περιπέτειες ενός χρυσόψαρου από το Μαρόκο, της νεαρής Λάιλα, που την έκλεψαν, τη χτύπησαν και την πούλησαν σε ηλικία έξι ετών....
Το "Αναζητώντας τον χαµένο χρόνο" είναι ένα έργο ακατάτακτο, τόσο βαθύ, που το διαβάζουµε και το ξαναδιαβάζουµε για να ανακαλύψουµε µέσα του "την αληθινή ζωή, τη µόνη ζωή εποµένως που έχουµε ζήσει ολοκληρωτικά", δηλαδή τη λογοτεχνία....
Η "Σεροτονίνη" (από το όνομα μιας ευφορικής ορμόνης) διασχίζει μια Γαλλία που αναμασά τις παραδόσεις της, τυποποιεί τις πόλεις της και καταστρέφει τις εξοχές της φέρνοντας τους ανθρώπους στα όριά τους....
Ο Γκυ ντε Μωπασάν (1850-1893), όχι για λόγους κερδοσκοπίας, όπως έπραττε ένα πλήθος γνωστών ομοτέχνων του τον περασμένο αιώνα, αλλά για λόγους καθαρής ευχαρίστησης και διασκέδασης, υπέκυψε σ’ αυτήν τη μανία συγγραφής και αναπαράστασης ερωτογραφημάτων, γράφοντας το "A la Feuille de rose, Maison turque", για την ελληνική μετάφραση του οποίου επιλέχθηκε ο τίτλος "Ένα χαρέμι στο Παρίσι"....
Από την έκδοση του το 1942 στη Γαλλία, το μυθιστόρημα του Καμύ ο "Ξένος" έχει μεταφραστεί σε εξήντα γλώσσες και έχει πουλήσει περισσότερα από έξι εκατομμύρια αντίτυπα....
Το μυθιστόρημα "Πωλίν", που μεταφράζεται για πρώτη φορά στα ελληνικά, δημοσιεύθηκε το 1838 και είναι ένα από τα πρώτα μυθιστορήματα του Αλέξανδρου Δουμά, το οποίο προεικονίζει και αναγγέλλει τα χαρακτηριστικά της αφηγηματικής τέχνης του, και κυρίως τη δεξιοτεχνική ανάμειξη του ιστορικού με το ιδιωτικό-λυρικό στοιχείο....
Η "Κόκκινη Κουρτίνα" είναι μία από τις έξι νουβέλες οι οποίες είχαν στοιχειώσει τη ζωή του Ζυλ Μπαρμπέ ντ Ωρεβιγύ επί δεκαετίες ολόκληρες έως ότου να τις εκδώσει με τον γενικό τίτλο "Οι Γυναίκες του Διαβόλου" (1874)....
Ω, Μέγα Διδάσκαλε! Πώς οι σπείρες του Βασιλιά αγνόησαν την παρουσία μου εδώ μέσα σε αυτή τη μοναξιά; Και δεν μπόρεσα να πεθάνω μαζί σου και με τους Αδελφούς μου, μάρτυρας που πληρώνει με το αίμα του την αγνότητα και την αθωότητα του Τάγματος! Ή μήπως το πεπρωμένο με κράτησε απόθεμα, εμένα γέρο άνθρωπο, ώστε με τα λόγια μου να πιστοποιήσω την αλήθεια και να μαι απ τις γενιές που θα ρθουν, ο ιστορικός της παρακμής του Τάγματος; Τι ειρωνεία! Αλλά αυτός πότε θα διαβάσει ό,τι εμπιστεύομαι σε αυτά τα φύλλα;