Είναι που υπάρχει κάτι ακόμα πιο σμικρό κι από το θάνατο, αυτό που σβήσαμε με τη γομολάστιχα των παιδιών, στον μαυροπίνακα της Ιστορίας, η Ιστορία, η τελευταία μας ψευδαίσθηση...
ΣΤΟ ΙΔΙΟΤΥΠΟ ΑΥΤΟ ΒΙΒΛΙΟ του Σιμενόν, ο ήρωάς του επιθεωρητής Ζυλ Μαιγκρέ μπαίνει σε διάλογο με τον συγγραφέα του, και πολλές φορές τού κάνει αυστηρότατη κριτική για το πώς τον παρουσιάζει...
Ένα θεατρικό «έπος» σε έμμετρους ομοιοκατάληκτους στίχους, μια ηρωική κωμωδία στην οποία συνενώνονται το γέλιο και το δάκρυ, η ποίηση, το δράμα και το μπουρλέσκ, ίσως και μια έμμεση «καταγγελία» της σκοτεινής υπόθεσης Ντρέυφους, από την οποία διχάζεται, στο τέλος του 19ου και την αρχή του 20ού αιώνα, η Γαλλία: ρατσισμός, μηχανορραφίες της εξουσίας, υποκρισία...
Όταν ξανάπιασα στα χέρια μου την «Κυρία Μποβαρύ» είναι αδύνατον να μην είχα πια αποκτήσει δύο βεβαιότητες: η μία ότι ήξερα πια τι είδους συγγραφέας επιθυμούσα να γίνω κάποτε και η άλλη πως, από την στιγμή εκείνη και εφ’ όρου ζωής, θα παρέμενα ερωτευμένος με την Έμμα Μποβαρύ...
Ο συγγραφέας αστυνομικών πολιτικών θρίλλερ Καρύλ Φερέ, δεινός ταξιδευτής σε πολλά μέρη του πλανήτη, δέχεται μια πρόταση από δύο εκδότριές του : να ταξιδέψει και να γράψει για μία από τις πιο τερατώδεις πόλεις του κόσμου, το Νορίλσκ στη μακρινή Σιβηρία, με το μεγαλύτερο ποσοστό μόλυνσης της ατμόσφαιρας, όπου η θερμοκρασία κυμαίνεται ανάμεσα στους 20 με 60 βαθμούς Κελσίου υπό το μηδέν...
Ένας από τους σημαντικότερους ζωγράφους του 19ου αιώνα, πρωτοπόρος, οραματιστής, πνεύμα άναρχο, που άνοιξε με το έργο του καινούργιους δρόμους στην Τέχνη, ο Κουρμπέ βγαίνει εδώ από τον συνήθη ρόλο του: στην καρδιά του Γαλλο-πρωσικού πολέμου αφήνει το πινέλο και πιάνει την πένα...
Μια νέα γυναίκα στη βόρεια Γαλλία ονειρεύεται να ξεφύγει από το οικογενειακό της περιβάλλον, να βρει τον άνδρα της ζωής της και να κάνουν μαζί τη μεγάλη ζωή, στα μεγάλα σαλόνια...
Το 1910 το μυθιστόρημα «Marie-Claire» της άγνωστης Marguerite Audoux βρίσκεται στη λίστα των υποψηφιοτήτων για δύο σπουδαία λογοτεχνικά βραβεία: το Goncourt και το Femina που είχε ξεκινήσει το 1904 σαν αντιπρόταση στο “μισογυνικό” Goncourt (πρώτη βράβευση το 1903)...