Ο Jules Supervielle σφραγίζει με την προσωπικότητά του τον εικοστό αιώνα καθώς, χάρη στην ποιητική του οξυδέρκεια και την εικονοκλαστική του δύναμη, διαχειρίζεται αντρίκεια μια βαρύτιμη, παμπάλαια όσο και μυστηριακή κληρονομιά, και παραμένει ο απαράμιλλος εκφραστής, ο γλαφυρός απολογητής και ο ανιδιοτελής απόγονος-εκτελεστής της θέλησής της, σώζοντάς τη και διαιωνίζοντας την....
"Στην Κίνα δεν αναζητώ ιδέες ή θέματα, αναζητώ μορφές· μορφές ασυνήθιστες, ποικίλλες, αγέρωχες", έγραφε το 1913 ο Βίκτωρ Σεγκαλέν στον φίλο του Ζυλ ντε Γκωλτιέ παρουσιάζοντας τις "Στήλες", τα μικρά ποιητικά κείμενα που δημοσίευσε στο Πεκίνο, τον Αύγουστο του 1912, σε 81 αντίτυπα....
Υπό το κέλυφος των στροφών του Θαλασσινού Κοιμητηρίου, και του Άσματος των Κιόνων, ο Ιωάννης-Ανδρέας Βλάχος, δόκιμος συγγραφέας και δίγλωσσος μεταφραστής του Κάλβου (στα γαλλικά) και του Βαλερύ (στα ελληνικά), ανακαλύπτει και προβάλλει τις συναφείς δομικές αντιστοιχίες των δύο αυτών βαλεριανών έργων προς τις αρχιτεκτονικές δομές του Παρθενώνος και του Ερεχθείου, δύο αστείρευτης ακτινοβολίας μνημείων της κλασικής αρχαιότητας, στων οποίων τον ανεξάντλητο δυναμισμόν ο εμπνευσμένος ελληνολάτρης μεσογειακός Γάλλος ποιητής είχε καταφανώς μυηθή πριν επιχειρήσει την ανάδειξή τους δια μέσου μιας ποιητικής αναδημιουργικής αντιστοίχισής των....
Το 1842 που ο Ουγκώ ήταν μόνο σαράντα ετών, έγραψε σχετικά με το έργο του: "Κατά που την φαντάζομαι, η εργασία που έχω μπροστά μου είναι όπως μια θάλασσα - μια απέραντη απλωσιά από μισοϊδωμένες ιδέες, νέα γραψίματα, σχέδια, προσχέδια, μόλις μισοϊδωμένες τραγωδίες, κωμωδίες, ιστορία, ποίηση, φιλοσοφία, σοσιαλισμός, νατουραλισμός, ένα σύνολο από ασαφή έργα όπου χάνεται η σκέψη μου κι από τα οποία δεν ξέρω αν θα επιστρέψει ποτέ πια....
Το "Θαλασσινό κοιμητήριο" είναι μία από τις σημαντικότερες εκφράσεις της "καθαρής ποίησης", ποίημα με θέμα τη φθορά και τον θάνατο, που όμως το διαπερνά μια αίσθηση της ύπαρξης τόσο δυνατή, ώστε να καταλήγει σε μια δοξαστική ελεγεία της ζωής....
"Αυτό το χρόνο, στις 18 Νοεμβρίου 1972, κλείνουν είκοσι χρόνια από το θάνατο του Πωλ Ελυάρ (1895-1952), του τρομερού παιδιού που η δραστηριότητά του θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σκανδαλώδης, αν τα κίνητρά του δεν ήτανε τόσο ευγενικά όπως η ανανέωση στην τέχνη και η αξιοπρέπεια του ανθρώπου....