Ο τουρκικός εκσυγχρονισμός που έχει τις ρίζες του στην απόπειρα εκσυγχρονισμού, δηλαδή εκδυτικισμού της οθωμανικής κοινωνίας, σε μια περίοδο εκτεινόμενη από τον 18ο ως στις αρχές του 20ού αιώνα, είναι μια μάλλον παρεξηγημένη έννοια...
Το Φεμινισμός χωρίς σύνορα ανοίγει με τη ριζοσπαστική κριτική της Chandra Talpade Mohanty στον Δυτικό φεμινισμό και κλείνει με μια επικαιροποίηση αυτής της κριτικής αναφορικά με μερικά από τα πλέον κρίσιμα ζητήματα που αντιμετωπίζει ο σύγχρονος φεμινισμός· μια επικαιροποίηση που βασίζεται στον τρόπο με τον οποίο η συγγραφέας αντιλαμβάνεται τη σημασία του φύλου μέσα στους φυλετικούς, ταξικούς και εθνικούς σχηματισμούς της παγκοσμιοποίησης, προτρέποντας στη σύνδεση της διεθνικής φεμινιστικής πράξης με τους αντικαπιταλιστικούς και τους αντιρατσιστικούς αγώνες...
Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος παρατηρεί το «σχεδόν πειραµατικό κοινωνιολογικό εργαστήρι» µετά τις καταγγελίες της Σοφίας Μπεκατώρου, που έδωσαν το έναυσµα να ξεσπάσει το ελληνικό MeToo...
Η είσοδος και η σταθερή ένταξη των γυναικών στην αμειβόμενη εργασία, όπως και ο διαρκής ατομικός και συλλογικός αγώνας τους για οικονομική ανεξαρτησία και εξάλειψη των εις βάρος τους διακρίσεων και των ανισοτήτων φύλου στην αγορά εργασίας, αποτελούν διεθνώς μια «σιωπηλή επανάσταση» που έρχεται από μακριά, διαρκεί πολύ και έχει μέλλον...
Ο πόλεμος είναι το τελευταίο κυριολεκτικά σημείο, στο οποίο θα ανέμενε κανείς να συναντήσει τη γυναίκα σε μια ανδροκρατούμενη, γεμάτη στερεότυπα κοινωνία όπως αυτή του Βυζαντίου...
«Μισώ τους άντρες» δηλώνει απερίφραστα η νεαρή Γαλλίδα μπλόγκερ και ακτιβίστρια Pauline Harmange (Πολίν Αρμάνζ) στο φεμινιστικό μανιφέστο της, υπογράφοντας μια ωδή στη μισανδρία και στην έκφρασή της ως μέσο για τη γυναικεία χειραφέτηση...
Το εμβληματικό δοκίμιο της Virginia Woolf «A room of one’ s own» δίνει την ευκαιρία στον Γιάννη Λασπιά να δημιουργήσει ένα πρωτότυπο θεατρικό έργο, ύμνο στους γυναικείους αγώνες για ισοτιμία και ισονομία, ανά τους αιώνες...