Τι συμβαίνει όταν οι κάτοικοι μιας χώρας δεν έχουν το σθένος να διαμορφώσουν τη ζωή που τους αξίζει παρά μένουν εμμονικά εγκλωβισμένοι σε συλλογικά συμπλέγματα; Τα αρχαία αγάλματα ζωντανεύουν και αποφασίζουν να πουν όσα δεν λέγονται σ έναν λαό που δείχνει να έχει χάσει τον δρόμο του....
Ποια ματαίωση άραγε έχει επιβάλει στον ήρωά μας να λειτουργεί τόσο απαξιωτικά απέναντι σε όλα, να τα αντιμετωπίζει αφ υψηλού και εκ του ασφαλούς, αναζητώντας τη σωτήρια αλλά πικρή γεύση των αγχολυτικών και υπολογίζοντας με εξαιρετική ακρίβεια τις ρυτίδες πάνω σε ένα αφυδατωμένο πρόσωπο; Δεινός παρατηρητής της στέρησης, της παρακμής και της ασχήμιας, δηκτικός και αποστασιοποιημένος απ ό,τι του απειλεί το προφίλ περνά τον καιρό του με τους ψυχαναγκασμούς του υπερανθρώπου....