Τούτο το εκτενές φιλοσοφικό σύγγραμμα είναι αφιερωμένο σε έναν κατά τα άλλα άγνωστο Αιβούτιο, του οποίου το παρωνύμιο Λιμπεράλης (δηλαδή γενναιόδωρος) μπορεί να έχει κάποια σχέση με το θέμα...
«Οι δύο ορφανές» είναι ένα πεντάπρακτο δράμα σε οκτώ εικόνες, το οποίο αποτελεί ένα συμπύκνωμα των σημαντικών θεμάτων του αποκαλούμενου «δακρύβρεχτου μυθιστορήματος» που ήταν η κυρίαρχη μορφή της γαλλικής λαϊκής λογοτεχνίας από τα τέλη του 19ου αιώνα: η μυστηριώδης προέλευση (δύο ορφανές προς αναζήτηση ταυτότητας), η αμαρτία και η εξιλέωση, το μελόδραμα (μια τυφλή που χάνεται μέσα στην πόλη), τα χαμερπή περιβάλλοντα, αλλά και η ιστορία περιπέτειας, όλα οργανώνονται από την ιδεολογία της εποχής, την πρωτοκαθεδρία της οικογένειας...
Ήταν τότε, που στη συνάντησή του με την πρωτοκόρη του και τον μοναχογιό του –στη μνήμη της συζύγου του και μητέρας των παιδιών– τον παρότρυνε η πρωτοκόρη, ενώ ελάχιστα γνώριζε γεγονότα, να γράψει κάτι από τη ζωή του...
Τέσσερα διεισδυτικά, συγκινητικά παραμύθια ζωής που κινούνται με παιγνιώδη τρόπο μέσα στο χρόνο υπό τις εναλλασσόμενες σκηνές διαφορετικών μεταξύ τους προσώπων για την αναζήτηση της αλήθειας και της ίασης της ψυχής...
Σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από κρίση και ένταση σε παγκόσμιο, αλλά και τοπικό επίπεδο, το σχολείο καλείται να διαδραματίσει ένα νέο ρόλο μέσα στην κοινωνία...
Το ευαγγέλιο, αφήνοντας κατά μέρος το μυθικό και δογματικό στοιχείο, επιδιώκει να οργανώσει το ευαγγελικό υλικό με έναν περισσότερο κατάλληλο και ορθολογικό τρόπο...
«Το πρόβλημα της ενοχής», ένα σύγγραμμα του Γιάσπερς, που τόσο πολύ λύπησε το συγγραφέα και πολλούς από τους εμπλεκόμενους Γερμανούς αναγνώστες, μολονότι αναφέρεται σε συγκεκριμένα ιστορικά γεγονότα, εκφράζει κάποιες βασικές θέσεις της πολιτικής σκέψης του Γιάσπερς...