Να κοιμάσαι με ένα μάτι και με τ’ άλλο σου να ψάχνεις μέσα σε ατέλειωτη νύχτα φωταγώγι στο σκοτάδι… Να κρατάς πάντα στο στόμα κάποιο ερωτικό φιλί… Στην καρδιά σου να φωλιάζει της αγάπης το πουλί...
Πόσο ανθεκτικός είναι ο άνθρωπος στον εγκλεισμό; Τι είναι πιο επίφοβο για εκείνον, το αρχικό σοκ ή η συνήθεια; Πώς δοκιμάζεται η σχέση με τον εαυτό και με τον άλλον; Ποιο από τα ένστικτά του αποδεικνύεται πιο γόνιμο σε αυτή την συνθήκη;
«Ξεστράτισε η πένα μου πληθαίνοντας τις σκέψεις τα δάχτυλά μου υπακούν στου νου τις επισκέψεις… Και είπα στην επίγνωση μαζί μου να καθίσει επάνω στο βιβλίο μου και να μου ψιθυρίσει...