Τι νομίζετε ότι μπορεί να συμβεί όταν Γερμανοί συγκεντρώνουν 100 αλλόγλωσσους συγγραφείς για έναν ολόκληρο μήνα, μέσα σε ένα τρένο που θα διασχίσει τη μισή Ευρώπη; Προσοχή, δεν είναι φαντασία! Είναι το Λογοτεχνία Εξπρές! 30 μέρες, 720 ώρες, 43...
Τι κρύβει άραγε το κυνήγι της ευτυχίας; Πώς είναι να είσαι μετανάστης; Φοβάσαι περισσότερο τη μοναξιά ή μια σχέση εξάρτησης; Βρέθηκες ποτέ σε παρόμοιο δίλημμα; Πόσο εύκολο είναι να ζει κανείς με θέα το παρελθόν; Μπορεί μια πολυθρόνα να αποκτήσει προσωπικότητα στο πέρασμα του χρόνου; Υπάρχει αληθινή φιλία και πόσο πιθανό είναι να κρατήσει για πάντα; και τέλος… Έχεις ζήσει ποτέ μια βραδιά τζαζ; Μια νύχτα στη Σκωτία; Τι σε τρομάζει πιο πολύ; Η ζωή, ο θάνατος ή τα μυστήρια και τα φαντάσματα; Στο βιβλίο αυτό, οι ήρωες, δέσμιοι των συναισθημάτων και των επιθυμιών τους, προσπαθούν να βρουν τον τρόπο να ζήσουν ξανά, διερχόμενοι μέσα από ένα παρελθόν που τους στοιχειώνει, γεμάτο έλλειψη, απώλεια και μοναξιά...
Το σύννεφο που γύρεψε τη βροχή στο πλατύφυλλο, τη σκούνα καταμεσής και τον βασιλικό, το φλισκούνι και τ’ ασημόχαρτο, το παιδί που παίζει σιωπηλό, Θεός κι αγρίμι...
Οι Χαρούμενοι γυμνοί άνθρωποι είναι μια συλλογή διηγημάτων της Κατερίνας Μπάμπκινα, με κοινή αναφορά στην ευτυχία ή, ακριβέστερα, στο τι μας συμβαίνει λίγο πριν τη ζήσουμε...
Η συλλογή Τόσες αλλαγές πραγματεύεται θέματα που απασχολούν την Κάλαφελ και σε άλλα έργα της όπως είναι η μνήμη, η συνειδητοποίηση της ύπαρξης, η στάση του ανθρώπου απέναντι στη ζωή, η αισιοδοξία για το αύριο, η παράκληση και η προτροπή, μια μόνιμη υπενθύμιση να υπάρχουμε, να ζούμε, να είμαστε, καταφέρνοντάς το με ποιον τρόπο; Με την αλλαγή και κάποτε με τη σιωπή που όμως σημαίνει πολλά περισσότερα από αυτά που αποσιωπά, που φαινομενικά δεν λέει...
Ένας εσωτερικός μονόλογος, μία βιοαναδραστική ψυχανάλυση, ένα σεμινάριο αυτογνωσίας, μία υπαρξιακή αναζήτηση, ένα φιλοσοφικό δοκίμιο, μία διατριβή επάνω στην ανθρώπινη συμπεριφορά και τα παραγωγικά της αίτια ή μία πολιτική πραγματεία; Ένα βιβλίο φιλόδοξο, ευφάνταστο, αιχμηρό και ριζοσπαστικό...
Πόσο αποτιμάται η αξία ενός ανθρώπου; Πώς κάποια αντικείμενα γίνονται όπλα υποταγής και εξουσίας; Με ποιον τρόπο πουλάμε αυτά που μας βαραίνουν και πώς εξιλεώνεται η συνείδηση εγκαταλείποντας τα άψυχα που μας φέρνουν αντιμέτωπους με τους ανθρώπους που συνδέθηκαν μαζί τους; Δεκαπέντε διηγήματα περιφέρουν τη μοναξιά και την επιθυμία λύτρωσης, συνοδεία εργαλείων που επιτείνουν την απόγνωση...
Βαδίζουμε παράλληλα, περπατάμε κοιτώντας ο ένας τα μακρινά φώτα του άλλου να τρεμοπαίζουν τις άγριες ή τις γαλήνιες νύχτες, ενίοτε βγάζουμε σαν μελλοθάνατοι μια κραυγή απελπισίας και μοναξιάς στο απέραντο κενό ανάμεσά μας, καταδικασμένη να χαθεί στο κύμα και την απόσταση, ποτέ, ωστόσο, δεν βλέπουμε πραγματικά ποιον έχουμε απέναντί μας...
Kλεισμένος σε μια πνιγηρή ιδιωτικότητα, μακριά από τη συνάφεια και τη σάρκινη αίσθηση του παρόντος, ο συγγραφέας μαθαίνει αυτό που οι άλλοι αδυνατούν να κατανοήσουν...