Στην Οπλή του αίματος (Ισλανδικό Λογοτεχνικό Βραβείο 2010), η σημαντική Ισλανδή ποιήτρια Γκέρντουρ Κρίστνι δανείζεται το υλικό της από τη σκανδιναβική παράδοση, ενώ ανατρέπει το παλαιό ποιητικό αλλά και κοινωνικό πλαίσιο του μύθου, καθώς παρακολουθούμε για πρώτη φορά την ίδια τη γιγάντισσα Γκερντ να διηγείται τα γεγονότα της βίαιης αρπαγής της...
Ζαλάδα Ενώ έρπεις προς τον εξωτερικό κόσμο, στίλβει η ίδια πάντα εικόνα του εαυτού Η ηλικία γυρίζει στο νερό Στην ίδια πάντα καρέκλα ο γέρος προεκτείνει τον δείκτη του να εισχωρήσει στη μνήμη Λίγο κενό αντιγράφει τα πάντα Ο χρόνος μονίμως χαλάει, πισωγυρίζει, ίσως να ’ναι αναπηρία ίσως μια γνώση ίσως μέρος για να σταθείς και να φτιάξεις...
Ένας κλέφτης που ονειρεύεται να γίνει συγγραφέας, μια γυναίκα που αλλάζει ήπειρο για να βρει τον άντρα των ονείρων της, ένας κατά συρροή δολοφόνος με προβλήματα στο γραφείο, ένα κορίτσι που έχασε για πάντα το λεωφορείο, ένα θύμα απαγωγής που ζητάει εκδίκηση,
Η Αδράνεια θα είναι δράση Η σιωπή θα είναι δυνατή Καθρέφτες το σπίτι θα γεμίσει Η άγνοια τα μωσαϊκά θα πλημμυρίσει Με στρας το σπίτι θα γεμίσει Θα καθίσει στην πολυθρόνα της «Καλή θέαση» θα ακούσει να της λένε Τη λέξη νοσταλγία, θα διαγράψει...
Τα γεγονότα της ιστορίας διαδραματίζονται σε κάποιο απομακρυσμένο ορεινό χωριό. Ένας τόπος μακριά από την πρόοδο της πόλης, ένα μέρος μονάχα για τους ανθρώπους του.
Ένας μεσήλικας, εθισμένος στο Διαδίκτυο, διαπιστώνει ότι ο λογαριασμός του στην πιο δημοφιλή πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης είναι κλειδωμένος, αφού η πλατφόρμα, εντελώς ξαφνικά, τον καταχώρισε ως πεθαμένο...
Η συλλογή του Θόδωρου Σούμα, Παράλογοι συνήθεις πόθοι, περιλαμβάνει διηγήματα που άλλοτε αναδεικνύουν τον τρελό κι εξωφρενικό χαρακτήρα των ιστοριών έρωτα και σεξ των προσώπων κι άλλοτε την απελπισμένη, εφιαλτική και γελοία πλευρά τους...