Το έργο της βραβευμένης ποιήτριας Ντιάνα Ανφιμιάδη αντανακλά ένα εξαιρετικά περίεργο μυαλό και ισορροπεί ανάμεσα σε κλασικές αναφορές και σουρεαλιστικές εικόνες...
Ποτέ δεν πίστεψα πως οι διαταγές και τα κηρύγματά σου έχουνε κάποια δύναμη, έτσι που να μπορείς εσύ, θνητός, να παραβιάζεις άγραφους νόμους θεϊκούς, ακλόνητους και δίκαιους...
Αυτή ήταν η θάλασσα γεροντοκόρη με το τεράστιο υγρό κεφάλι της, τα φυκώδη στήθη της, με τα ψάρια που λαμπύριζαν σαν αλλήθωρα βλέμματα στρέφοντας την κίνησή τους πότε προς τον ουρανό και πότε προς τον πάτο αλλά τις πιο πολλές φορές στην επιφάνεια εκεί που, φευ, υπήρχε ακόμα η ελπίδα να καμακωθούν...
Ο Αλεξάντερ Πόουπ θεωρήθηκε ο πιο προικισμένος εκφραστής της αγγλικής ποίησης των αρχών του 18ου αιώνα, αυτός που ενσάρκωσε το ποιητικό ιδεώδες και έθεσε το μέτρο σύγκρισης για την ποιητική κομψότητα και την τελειότητα του ηρωικού δίστιχου...