Η λειτουργία των ανέμων στο οικοσύστημα της Γης, ο ρόλος τους στη γονιμοποίηση των φυτών, η μετεωρολογία σε όλες τις μορφές, η κοινωνική σχέση του ανθρώπου με τον άνεμο, η επίδραση των ανέμων στη βιολογία και την ψυχολογία, η ανάπτυξη της ανθρώπινης σκέψης από την παρουσία και τη δράση του ανέμου, είναι μερικά από τα θέματα που αναπτύσσονται με συναρπαστικό τρόπο στο εκπληκτικό αυτό βιβλίο, που μας παρέχει, πέραν των άλλων και μια πλήρη επιστημονική τεκμηρίωση για το φλέγον ζήτημα της ατμοσφαιρικής μόλυνσης και της κλιματικής αλλαγής....
Ένα χρονικό αφιερωμένο στη μνήμη του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου "Είχα την ατυχία να διατηρώ έναν μικρό εκδοτικό οίκο και βιβλιοπωλείο στην οδό Μεσολογγίου, λίγα μέτρα μακριά από το σημείο όπου έγινε το φονικό του άτυχου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου το Δεκέμβρη του 2008....
Της είπα, θα θελα να ‘μουν μυρμήγκι και να κολυμπούσα στις μικρούλες λίμνες της κυτταρίτιδας του πισινού σου, κι αγρίεψε, αλλά μετά άγγιξε απαλά την κοιλιά της και ονειρεύτηκε γυμνή πως το κάνει μ’ ένα κουνούπι και η ψυχή αλλάζει ρούχα και αναστενάζει όταν βλέπει εφιάλτες....
Ποίηση και ποιητικά κείμενα "Όταν ο Θεός έφτιαξε με τα αστέρια τις πολιτείες των λουλουδιών, του φάνηκαν άδειες και σκέφτηκε να τις γεμίσει με δροσοσταλιές για να ομορφύνει η θωριά τους....
Τα ποιήματα μιας ζωής, του Μανώλη Τσακογιάννη "Αν συνεχίσω τον μονόλογο θα καταλάβεις; Ή όπως λένε εκ του μη έχοντος ουκ αν λάβεις; Μα συνεχίζω όπως βλέπεις και στα λέω Και πόσο θα ’θελα να έλεγες: Τραβάτε με κι ας κλαίω....
Που τρέχεις γυναίκα ολόγυμνη μες το λυκόφως πάθος ξερνώντας μαινόμενη; Λιώσε πάνω στα φύλλα, στο χώμα στο γλυκόπικρο μέλι τ αγριολούλουδου αποκοιμήσου αμέριμνα στην αγκαλιά του έαρος γίνε μούσα των ποιητών πνοή του ονείρου, της χίμαιρας και σώπα, γαλήνεψε, αφουγκράσου λουσμένη έρωτα....
Ο Αλέξανδρος κατέχει μια ξεχωριστή θέση στο νου και την καρδιά των Ελλήνων, όσων τέλος πάντων αντιλαμβάνονται τη λέξη "Έλληνας" ως συμμετοχή στην ελληνική παιδεία....
ΓΕΙΤΟΝΙΑ και ΣΥΝΟΡΑ ξημέρωσε Με την αμάνικη λουλουδάτη ρόμπα της στο κεφαλόσκαλο η γριά το λιβανιστήρι της ανέβο-κατεβάζει ολόγυρα τεράστιος ο βασιλικός μερικές τριανταφυλλιές ένα άγνωστο λουλούδι εκείνη η γαρουφαλιά, η μαραμένη γαρδένια και γάτες αμέτρητο πλήθος Το σπίτι έχει δυο γέρους ακόμα Στο κέντρο ο άγρυπνος βοηθός των φρουρών πηγαίνει πέρα και δώθε μια ισιώνει τον έναν μια στον άλλον κάτι ψιθυρίζει και αποσύρεται παρακολουθώντας διακριτικά τα περιστέρια κοιμούνται βαθιά εδώ και χρόνια Στην άλλη άκρη δυο σπιθαμές από τα σύνορα είναι ένα χέρσο χωράφι με τα χορτάρια του τις πέτρες τα διαμελισμένα πτώματα με τους πνιγμένους και με την σφαιροχτυπημένη πινακίδα του στολίδι ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ξημέρωσε του πενθημέρου η τελευταία ημέρα - κοιτάζοντας, προσεκτικότερα, την πινακίδα ξεχωρίζεις μια λέξη, ακόμα, - βιαστικό κι αργότερο υστερόγραφο ΚΑΙΠΡΟΣΦΥΓΩΝ...