Από τη λήξη του Ψυχρού Πολέμου και μέχρι σήμερα η Ελλάδα έχει βρεθεί αντιμέτωπη με έναν αυξανόμενο αριθμό προκλήσεων και διλημμάτων εξωτερικής πολιτικής τόσο παραδοσιακών, όπως η σχέση με την Τουρκία ή το περιεχόμενο της συνεργασίας με τις ΗΠΑ, όσο και νέων, όπως θέματα ενεργειακής ασφάλειας, το μεταναστευτικό- προσφυγικό και η συνεργασία με την Κίνα...
Αν ως παράσταση θεωρήσουμε την «ποιητική της μνημοσύνης», αφού σ’ αυτή συνενώνονται δημιουργικά η μνήμη του συγγραφέα με τη μνήμη του ηθοποιού και η μνήμη του θεατή με τη μνήμη της κοινωνίας, τότε το θέατρο μπορεί να αποκληθεί «τέχνη της μνήμης», του αναστοχασμού και της επαναληπτικής εμφάνισης του παρελθόντος στο παρόν, άρα της χρονούμενης παρουσίας ενός αχρονικού παρελθόντος, δια της οποίας η πολιτισμική μνήμη (ως συλλογικό προϊόν), εγκιβωτίζεται στην ατομική μνήμη του θεατή (ως υποκειμενικό δημιούργημα) με καθολική αναφορά...
H έκδοση και η κυκλοφορία των τραπεζογραμματίων εντός μιας κρατικής επικράτειας αποτέλεσε για αιώνες όχι μόνο αποκλειστικό προνόμιο αλλά και παντοδύναμο σύμβολο της κρατικής κυριαρχίας...
Ένα μαγικό ταξίδι στην Κωνσταντινούπολη των πρώτων δεκαετιών του 20ού αιώνα με επίκεντρο το ξενοδοχείο Πέρα Παλάς που ιδρύθηκε το 1892 για να εξυπηρετήσει τους επιβάτες του Orient Express που έφταναν στην πρωτεύουσα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας...
Το βιβλίο Κινητικός έλεγχος και κινητική μάθηση – Μια συμπεριφορική προσέγγιση (6η αμερικανική έκδοση) επικεντρώνεται στην παρατηρήσιμη κινητική συμπεριφορά, στους πολυάριθμους παράγοντες που επηρεάζουν την ποιότητα της κίνησης, καθώς και στον τρόπο απόκτησης των κινητικών δεξιοτήτων...
Με το νέο του βιβλίο ο Σίμος Παπαδόπουλος επανέρχεται στο οικείο γι’ αυτόν πεδίο του Θεάτρου στην Εκπαίδευση, κάνοντας μια εμβύθιση στην αρχαία ελληνική σκέψη και επιχειρώντας να αναδείξει σύγχρονους τρόπους αξιοποίησής της στην εκπαίδευση, μέσα από τη μέθοδο της ‘Διερευνητικής Δραματοποίησης’ και τις θεατρικές τεχνικές της...
Σύμφωνα με την κατηγορηματική θέση του Καντ, για την ουσιαστική πραγμάτευση της Λογικής και ιδίως της Στοιχειολογίας δεν χρειάζεται τίποτε περισσότερο από τη θεωρία των τριών κύριων λειτουργιών του νοείν: των εννοιών, των κρίσεων και των συλλογισμών...
«[Π]αρά τα διαφορετικά ερευνητικά μας ενδιαφέροντα, τις διαφορετικές επιστημολογικές αφετηρίες και μεθοδολογικές μας προσεγγίσεις, [όλοι] διακατεχόμαστε από την ίδια επαγγελματική εμμονή...
Μαζί με τη σχέση των δύο φύλων και των διαφορετικών γενεών, αυτή του αφέντη–υπηρέτη συνιστά ίσως την πιο πλούσια σημασιολογικά, θέτοντας ζητήματα εξουσίας, αυτοπροσδιορισμού, ιδεολογικής ταυτότητας, κοινωνικών και εργασιακών διεκδικήσεων και οικονομικών, ταξικών και φυλετικών ιεραρχήσεων, αντιθέσεων και συγκρούσεων...
Tο πράγμα, αν και συνιστά την απαραίτητη βάση επί της οποίας αναδύεται η μορφή ως δυνατότητα της ζωής και της τέχνης, αν και είναι η προϋπόθεση της ίδιας της υλικότητας της πραγματικότητας και της γέννησης του λόγου, διαφεύγει τον ορισμό του...