Σε έναν κόσμο όπου όλοι έχουμε άποψη και «γνώσεις» για τα πάντα, από θέματα «τζιζ», όπως ένα δημοψήφισμα ή μια σταύρωση, αλλά και από θέματα «απλά», «καθημερινά» όπως -ας πούμε- η μοιχεία αλλά και η αγαμία, η φιλία αλλά και η παντός καιρού και είδους προσκόλληση, τα θηλυκά, τα αρσενικά και τα δεσίματα, τα χάπια, οι νοθείες, τα κουμπιά και -ω! τι έκπληξη- ο θάνατος, τα γενέθλια, η ευγένεια, ο οργασμός, οι εξωγήινοι, ποιος «αριβάρισε», ποιανού του κάνανε τα κόλλυβα, σε γραμμάρια τη μετράμε τελικά την ψυχή μας και την τιμή μας σε μάγκες και… γοργόνες; Όχι… Όχι γοργόνες… Bάλτε τσίπουρο, να το συζητήσουμε το θέμα… Σε έναν κόσμο (μπορεί και σε παραπάνω, σιγά μην έχουμε και το μονοπώλιο σ’ όλη την πλάση) όπου ο έρωτας, ο πόλεμος, τα Χριστούγεννα και η αγκαλιά «ψυχοτροπούν» και μπουρδουκλώνονται… Σε έναν κόσμο, λοιπόν, που όλοι πονάνε κι όλοι μιλάνε… Καλά… μερικοί καψουρεύονται κιόλας, ζηλεύουν κι από εγκράτεια «από ‘δω παν’ κι οι άλλοι»...