Σπουδή στον Harold Pinter Εκτός από αυτό, αυτό που κρύβεται στην καρδιά του κυκλάμινου, που ξενυχτάει στα μάτια του ξένου, που δραπετεύει στο δρολάπι, που κουρνιάζει στα έρημα καρνάγια, που αφουγκράζεται τα έγκατα της απόγνωσης, εκτός από αυτό, ουδόλως συντρέχει λόγος ανησυχίας, μαμά...
Μέσα μου νιώθω ένα άγριο κενό Έχω βδομάδες μήνες χρόνια να ηρεμήσω, αν υπήρξα ήρεμη ποτέ Λύγισέ με κυριάρχησέ με εξαπάτησέ με, μόνο μη σωπαίνεις Δάκρυα κόκαλα σάλιο, ιστοί ούρα σπέρμα, αυτά υπάρχουν μέσα μου Η ζωή μου δεν διαφέρει από τη ζωή άλλων ανθρώπων Κι ό,τι απομένει είναι πάντα απαλό *** Δεκατρείς ιστορίες για την υφή, το βάρος και το μέγεθος αυτού που απομένει όταν οι άνθρωποι που αγαπήθηκαν μετεωρίζονται στο κενό...
Το μάτι της βελόνας είναι μια συλλογή από ιστορίες που αναφέρεται σε περιστατικά της ζωής καθημερινών ανθρώπων, τα οποία είναι αρκετά μικρά ώστε να χωρούν στο «μάτι της βελόνας» δεν είναι όμως διόλου ασήμαντα...
(1863–το 54ο Σύνταγμα παρελαύνει στην Beacon Street της Βοστώνης) 54ο Σύνταγμα Η μέρα σηκώνεται απαράλλαχτη και η Βοστώνη καμαρώνει για τα πάρκα της είναι αλήθεια πως ο χρόνος βαθαίνει τα αισθήματα τη θλίψη την οργή την τρυφερότητα μπροστά απ´ τις υπέργηρες φτελιές περνά σακατεμένο το σύνταγμα των μαύρων στρατιωτών κρατώντας τη σημαία του πίσω του βαδίζει απαγχονισμένο το σώμα του John Brown μια ανεμώνη χοροπηδά μες στο λιλά παλτό της...