Η κριτική θεάτρου δεν είναι μια ευκαιριακή και ληξιπρόθεσμη διατύπωση θεωρητικού λόγου, αλλά μια βάση για έναν διάλογο στο πέρασμα του χρόνου μεταξύ κριτικού και καλλιτεχνών...
Η πρώτη βιογραφία που αφηγείται τη γοητευτική ιστορία της Εύας Πάλμερ-Σικελιανού (1874-1952), Αμερικανίδας ηθοποιού, σκηνοθέτριας, συνθέτριας και υφάντρας, γνωστής κυρίως για την προσπάθειά της να αναβιώσει το ελληνικό πνεύμα με τις Δελφικές Εορτές...
Το βιβλίο οι Ελληνικές Όπερες και Οπερέττες στην Εθνική Λυρική Σκηνή είναι αποτέλεσμα θεατρολογικής επιτόπιας εξαντλητικής έρευνας στο Ιστορικό Αρχείο και στη Διεύθυνση Σκηνής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής...
Το «Εθνικό Θέατρο» (ή «Βασιλικόν Θέατρον», όπως ονομαζόταν σε ορισμένες περιόδους) ανέπτυξε καθ’ όλη τη διάρκεια της λειτουργίας του έντονη και αξιόλογη δραστηριότητα αναφορικά με τις παραστάσεις της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας, γεγονός που είχε ως συνέπεια τη δημιουργία ιδιαίτερης σκηνοθετικής και υποκριτικής «παράδοσης», τα ουσιαστικότερα γνωρίσματα της οποίας συνδέονταν με τη μεγαλόστομη εκφορά του λόγου, την ηχηρή και καθαρή άρθρωση (που έφτανε ωστόσο ενίοτε στα όρια της στομφώδους απαγγελίας), καθώς επίσης και τις υπερβολικές κινήσεις του άνω μέρους του σώματος, που έφταναν στα όρια της τυποποίησης...
Το «Εθνικό Θέατρο» (ή «Βασιλικόν Θέατρον», όπως ονομαζόταν σε ορισμένες περιόδους) ανέπτυξε καθ’ όλη τη διάρκεια της λειτουργίας του έντονη και αξιόλογη δραστηριότητα αναφορικά με τις παραστάσεις της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας, γεγονός που είχε ως συνέπεια τη δημιουργία ιδιαίτερης σκηνοθετικής και υποκριτικής «παράδοσης», τα ουσιαστικότερα γνωρίσματα της οποίας συνδέονταν με τη μεγαλόστομη εκφορά του λόγου, την ηχηρή και καθαρή άρθρωση (που έφτανε ωστόσο ενίοτε στα όρια της στομφώδους απαγγελίας), καθώς επίσης και τις υπερβολικές κινήσεις του άνω μέρους του σώματος, που έφταναν στα όρια της τυποποίησης...
Ο δημοσιογράφος και ντοκιμαντερίστας Αντώνης Μποσκοΐτης εξομολογεί δέκα βετεράνους ηθοποιούς του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, όλοι εν ζωή πλην ενός (Κ...
Παρακολουθώντας τη διαδρομή του ελληνικού έργου στην ελληνική σκηνή εντοπίζονται οι διαφορετικές του γενεαλογίες και εξετάζονται οι ιδιαίτερες ιστορικές, πολιτιστικές, και θεατρικές συνθήκες μέσα στις οποίες αναπτύσσεται και διαμορφώνεται ως ξεχωριστό είδος...
Η σύγχρονη ελληνική δραματουργία, παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει, πορεύεται προς ένα θέατρο ουσίας, μακριά από τη σαγηνευτική αναχώρηση και τους αληθοφανείς αντικατοπτρισμούς που παρέχουν εν δαψιλεία η τηλεοπτική και η ψηφιακή εικόνα...
Από τα πενήντα χρόνια που είμαι στη ζωή, τα σαράντα δύο προσπαθώ να καταλάβω τον γρίφο της, γεμίζοντας ημερολόγια με πιθανά στοιχεία για τη λύση του τουλάχιστον τα τελευταία τριάντα πέντε...
Το βιβλίο –προϊόν συστηματικής έρευνας σε πρωτογενείς πηγές– έχει τον χαρακτήρα βιβλιογραφικού κριτικού οδηγού και χαρτογραφεί/τεκμηριώνει τις αποτυπώσεις του ομοερωτισμού στον χώρο της Τέχνης (γράμματα, θέατρο, κινηματογράφος, μουσική, εικαστικά, τηλεόραση), κατά τον εικοστό και εικοστό πρώτο αιώνα...