Το αισθησιακό υποχωρεί και τελικά χάνεται μπροστά στο ιδεατό. Τα εξωτερικά στοιχεία γίνονται εσωτερικά. Το ιδανικό θεωρείται όλο και πιό πολύ με τα μάτια της φαντασίας, τα μάτια του νού, παρά με την πραγματική όραση που ο ρόλος της γίνεται καθαρά πρακτικός: Μας βοηθάει να διαβάσουμε τις νότες,
Με λόγο αιχμηρό και καίριο, προκλητικά και ζωντανά, ευσύνοπτα παρουσιάζει μιαν άλλη ανάγνωση θεμελιωδών ζητημάτων, όπως αυτών της ελληνικότητας, του ρόλου της "διανόησης" και δη της Αριστερής, του έθνους, της νεωτερικότητας....