Ο στενός δρόμος προς τα βάθη του βορρά (Όκου νο Χοσόμιτσι), το τελευταίο και αριστοτεχνικότερο έργο του κορυφαίου Ιάπωνα ποιητή Ματσούο Μπασό (1644-1694), θεωρείται ένα από τα αριστουργήματα της κλασικής ιαπωνικής λογοτεχνίας...
Τι θα άλλαζες εάν μπορούσες να ταξιδέψεις πίσω στον χρόνο; Σε ένα μικρό σοκάκι στο Τόκιο, υπάρχει ένα καφέ που σερβίρει καλοψημένο καφέ εδώ και περισσότερα από εκατό χρόνια...
Αναρωτιέμαι πώς θα ήταν αν εγκατέλειπα την προσπάθεια και παραδινόμουν σε μια πραγματικά στερημένη ζωή Στο πρόσωπο της Καζούκο, κόρης ενός χήρου αριστοκράτη, ο Dazai βρίσκει τη φωνή που θα αφηγηθεί την ιστορία του...
Η ανάκτηση των θραυσμάτων της ψυχής των σαμουράι μέσα από τις αληθινές αναμνήσεις μίας κόρης που έζησε ανάμεσα σε δυο κόσμους! Απ’ τα βουνά του Έτσιγκο της Ιαπωνίας, στο Σινσινάτι των Ηνωµένων Πολιτειών και πίσω στο Τόκιο, η Έτσου-µπο, ένα αγοροκόριτσο – που αποκαλούσαν γενναίο γιο του ξεπεσµένου σαµουράι πατέρα της– µια γυναίκα µε ελεύθερο πνεύµα που δεν συµβαδίζει µε την εποχή της, περιγράφει µια Ιαπωνία που έχει πια χαθεί στην αχλή του χρόνου...
Τελικά, είναι δυνατόν ένας άνθρωπος να καταλάβει απόλυτα κάποιον άλλο; Μπορεί να επενδύουμε άπειρο χρόνο και ενέργεια στην επίμονη προσπάθεια να μάθουμε ένα άλλο πρόσωπο, αλλά στο τέλος πόσο μπορούμε να πλησιάσουμε την ουσία αυτού του προσώπου; Πείθουμε τον εαυτό μας ότι γνωρίζουμε καλά αυτό το άλλο άτομο, αλλά μαθαίνουμε ποτέ στ’ αλήθεια κάτι σημαντικό για οποιονδήποτε; Ο τριαντάχρονος Τόρου Οκάντα χάνει τη δουλειά του, τη γάτα του και λίγο αργότερα τη γυναίκα του και αποδύεται στην αναζήτησή τους...
Πώς γίνεται ένα κλασικό έργο της ιαπωνικής κουλτούρας να ανάγεται σε θρύλο στον χώρο των manga; Τι είναι αυτό που καθιστά τούτο το υπέροχο βιβλίο ένα κλασικό ανάγνωσμα, που τους αφορά όλους; Το Όχι πια άνθρωπος του Osamu Dazai , το δεύτερο μυθιστόρημα του κορυφαίου μεταπολεμικού Ιάπωνα συγγραφέα, είναι η συγκλονιστική και συναρπαστική ιστορία ενός νεαρού άντρα που προσπαθεί να βρει τη θέση του σε έναν κόσμο που δεν καταλαβαίνει...
ΟΙ ΕΝΝΕΑ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ του Ουγκέτσου Μονογκατάρι, που εκδόθηκαν για πρώτη φορά το 1776, αποτελούν το καλύτερο και διασημότερο δείγμα της λογοτεχνίας του απόκρυφου στην Ιαπωνία...