Με ποιον τρόπο αντιστέκονται, στο μάτι του κυκλώνα, ζευγάρια και άνθρωποι μονάχοι, γονείς και παιδιά, νέοι και ηλικιωμένοι στα πλήγματα της κρίσης; Το "Όταν φιλούσαμε το ψωμί" διηγείται, με διεισδυτικό και συγκινητικό τρόπο, τη ζωή καθημερινών ανθρώπων της διπλανής πόρτας: μιας οικογένειας που επιστρέφει από διακοπές αποφασισμένη να συνεχίσει απαράλλαχτη την καθημερινή της ρουτίνα, ενός διαζευγμένου που ακούγεται πίσω απ τη μεσοτοιχία να κλαίει, της γιαγιάς που στολίζει το χριστουγεννιάτικο δέντρο μήνες νωρίτερα για να δώσει κουράγιο στους δικούς της, μιας γυναίκας που αποφασίζει να επαναπροσδιορίσει την ύπαρξή της και επιστρέφει στην ύπαιθρο για να ζήσει στη γη που έθρεψε τους προγόνους της....
Άραγε πού να συχνάζει ένα βαμπίρ στις μέρες μας; Ο Κάρλος Φουέντες προφανώς σκέφτηκε "Γιατί όχι στην Πόλη του Μεξικού, με πληθυσμό δέκα εκατομμύρια "λουκάνικα από αίμα" και μια αστυνομία που δεν πρόκειται να νοιαστεί για λίγους αγνοούμενους;" Το "Κόμης Vlad" δεν είναι απλώς ένα μεταμοντέρνο αφήγημα που ακολουθεί τη "μόδα των βαμπίρ", αλλά μια ανατομία της μεξικανικής μπουρζουαζίας και των τρόπων με τους οποίους ο πολιτισμός μας αντιμετωπίζει τον θάνατο....
Λίγους μήνες μετά το Μάη του `68, ο Ντιονίσιο με τη σύντροφό του στη ζωή και τους αγώνες, την Κριστίνα, έχουν εγκατασταθεί ξανά στην Ισπανία και προσπαθούν να βάλουν σε μια τάξη τη ζωή που άφησαν στη μέση κυνηγώντας τη χίμαιρα στο Παρίσι....
Μα ποιος νόμιζε πώς ήταν; Πώς μπήκε στη ζωή της ξαφνικά; Και τι ωραία που τραγουδάει για χάρτινα φεγγάρια! Η Μαίρη βρίσκεται εγκλωβισμένη σ έναν γάμο χωρίς αγάπη, σε μια ζωή που δεν έχει επιλέξει η ίδια....
"Οι θεωρίες συνωμοσίας είναι σαν τα αναρριχώμενα φυτά, Βάσκες: πιάνονται από οτιδήποτε για ν ανέβουν, και συνεχίζουν ν ανεβαίνουν μέχρι να τους πάρεις αυτό που τα στηρίζει....