Η Ινές, μια νοικοκυρά της μεγαλοαστικής τάξης, ανακαλύπτει ότι ο άντρας της την απατά. Μετά το πρώτο σοκ, θα αποδυθεί σε μια αγωνιώδη προσπάθεια προκειμένου να πείσει τον εαυτό της (και τους αναγνώστες) ότι τα πάντα εξακολουθούν να είναι τέλεια στον επίπλαστο μικρόκοσμο του γάμου της.
Στην εποχή που τα ζευγάρια δεν είναι «μέχρι ο θάνατος να μας χωρίσει», παρά μέχρι να χωρίσουν οι ίδιοι, και στο περιβάλλον της επαναδιαπραγμάτευσης του ρομαντικού έρωτα,
«Για να εξετάσουµε την ιστορία του τάνγκο, θα αρχίσουµε από το σκηνικό, από την ατµόσφαιρα, ύστερα θα περάσουµε στα πρόσωπα του τάνγκο, κατόπιν στην εξέλιξή του, που µετράει πλέον πολύ περισσότερο από µισό αιώνα, κι ύστερα ίσως να διακινδυνεύσω και κάποια δειλή παρατήρηση για το παρόν και το µέλλον του τάνγκο...
Η ξαφνική εμφάνιση ενός θανατηφόρου ιού που προσβάλλει τα ζώα μεταβάλλει αμετάκλητα τον κόσμο: Από τα θηρία μέχρι τα κατοικίδια πρέπει όλα να θανατωθούν συστηματικά, ενώ το κρέας τους δεν μπορεί να καταναλωθεί...
Η Άνα Μαρία Σούα, η Αργεντινή βασίλισσα της μικρομυθοπλασίας, πολυβραβευμένη και δημοφιλής, με μεταφράσεις σε όλο τον κόσμο, υπογράφει τα διηγήματα που απαρτίζουν την παρούσα ανθολογία...
Σε ένα σανατόριο των προαστίων του Μπουένος Άιρες το 1907 ένας γιατρός μπλέκεται σε ένα πείραμα που έχει στόχο να διερευνήσει το όριο μεταξύ ζωής και θανάτου...
Μπουένος Άιρες, 1976. Ο περονισμός έχει δείξει το αληθινό του πρόσωπο, ο ίδιος ο Περόν έχει πεθάνει και η διακυβέρνηση της τελευταίας του συζύγου, Ισαμπέλ, ουσιαστικά θ’ ανοίξει το δρόμο για τη δικτατορία του Βιδέλα, την πιο αιματοβαμμένη δικτατορία στην ιστορία της Αργεντινής.
Η πρόζα Τέσσερα μάτια βλέπουν καλύτερα από δύο περιέχει ποίηση, αφηγηματική μυθοπλασία, κριτική και φιλοσοφικό προβληματισμό, για να ξεδιπλώσει την εμπειρία και να αποτυπώσει την κατάσταση της εικαστικής σκηνής στο Μπουένος Άιρες την περίοδο 2003-2004...
«Πρέπει να σας πω ότι αυτά τα μαθήματα τα αυτοσχεδίασα λίγο πριν έρθετε εσείς εδώ: δεν είμαι συστηματικός, δεν είμαι ούτε κριτικός ούτε θεωρητικός, οπότε αρχίζω να ψάχνω λύσεις μόλις μου τεθεί το πρόβλημα...
Τα Επτά άδεια σπίτια μάς επιτρέπουν να ρίξουμε μια ματιά μέσω ενός επίμονου φακού –του φακού του αφηγητή ή μερικές φορές του αναγνώστη– στο καθεστώς του τρόμου που προκαλεί η αίσθηση ότι κάποιος είναι παράταιρος, ότι δε «χωρά» στη ζωή του...
Η συλλογή μικροδιηγημάτων Ενοχλητικές δεσποινίδες είναι μια μεθυστική περιήγηση στην πυκνή βλάστηση της λατινοαμερικάνικης μικρομυθοπλασίας, στα τοπία της γυναικείας αστραπιαίας αφήγησης...