Η επίκληση σε βασίλισσες που αγάπησαν απεγνωσμένα και μάταια, έτσι όπως η Λοάνα, ξυπνά συχνά τα θαύματα από ύπνο αιώνων, γεννά ανεμοστρόβιλους που φέρνουν αφηγηματικές εκστάσεις και λυτρώνει από το λήθαργο του νου....
Σ’ αυτό το βίαιο, τρυφερό και παθιασμένο μυθιστόρημα, ο Κλάουντιο Μάγκρις αντιμετωπίζει τον πόλεμο, μια έμμονη ιδέα του που, ανεξαρτήτως εποχής ή χώρας, σχεδόν δεν μπορεί να αποσχιστεί από την ίδια τη ζωή: έναν πόλεμο οικουμενικό, κόκκινο από αίμα, μαύρο σαν τα αμπάρια των δουλεμπορικών καραβιών, σκοτεινό σαν τη θάλασσα που καταβροχθίζει θησαυρούς και πεπρωμένα, γκρίζο σαν τον καπνό των σωμάτων που κάηκαν στο κρεματόριο της Ριζιέρα ντι Σαν Σάμπα, λευκό σαν τον ασβέστη που σκεπάζει τους λάκκους με τους νεκρούς....