Την επομένη μιας τρομερής χιονοθύελλας που έβαλε στο ψυγείο ολόκληρη την περιφέρεια των Μάρκε στην καρδιά της Ιταλίας, η πρώην αστυνομική υποδιευθύντρια Κολόμπα Καζέλλι βρίσκει στην αποθήκη του σπιτιού της έναν αυτιστικό νεαρό, σε κατάσταση σοκ και λερωμένο με αίματα...
1978. Η απαγωγή του Άλντο Μόρο – και η εκτέλεσή του. Στις πόλεις επιβάλλεται κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Τα ναρκωτικά σαρώνουν. Τρεις πάπες στο Βατικανό.
Τυλιγμένη σε μια ατμόσφαιρα που θυμίζει το σύμπαν του Ντοστογιέφσκι, η νουβέλα Τζοβάνι Επίσκοπο μάς μεταφέρει σε μια Ρώμη σκοτεινή, μια πόλη βυθισμένη στη βρομιά του υποκόσμου και τα αθεράπευτα ανθρώπινα πάθη, μια πόλη που θυμίζει περισσότερο την Αγία Πετρούπολη παρά κάποια ευρωπαϊκή πρωτεύουσα...
Αυτό το κλασικό μυθιστόρημα του Ματέιου Καρατζιάλε, δεν μιλάει για πραγματικούς «ευγενείς» μέσα σε μια παράξενη εποχή, αλλά για τέσσερις «συνεργούς» του Βουκουρεστίου, τον Πασαντία, τον Πανταζή, τον Πίργκου και τον Παραμυθά...
Αξιοποιώντας τη μείζονα λογοτεχνική παράδοση –από τον Μοντάλε έως τον Ουνγκαρέτι, από τον Κουαζίμοντο μέχρι τον Λούτσι– η ποιήτρια προικίζει τη γραφή της με μια ποιητική κληρονομιά και με ένα ρεπερτόριο εικόνων και προσωπικών μεταφορών, που κυμαίνονται από την ανήσυχη γλυκύτητα μιας ψυχής που ακόμη αναζητά τον εαυτό της –αν και τώρα πια μακριά από τις φλόγες της πρώτης νιότης– μέχρι την ταραχή μια ζωής που σημαδεύεται από αμφιβολίες και δονείται από ένα προαίσθημα πόνων που αφορούν το μέλλον ή που μόλις έχουν βιωθεί...
Η Τρίνα αφηγείται τη ζωή της στη χαμένη κόρη της, την οποία ελπίζει κάποτε να ξαναβρεί: είναι δεκαεπτά χρόνων και ζει με τους γονείς της στο ορεινό χωριό Κουρόν, στο Νότιο Τιρόλο...
Έχοντας περάσει τα πρώτα χρόνια της ζωής της σε οικοτροφείο, η μικρή Λαστότσικα δεν μπορεί παρά να νιώσει χαρά και ανακούφιση όταν τελικά υιοθετείται από τη στοργική Ταμάρα...
Ο «Μανδραγόρας» του Νικολό Μακιαβέλλι είναι μια κωμωδία που θεωρείται από πολλούς το αριστούργημα της αναγεννησιακής κωμωδίας και είναι ένα ανεκτίμητο κλασικό έργο της ιταλικής λογοτεχνίας...
Ο Gabriele D’ Annunzio έγραψε την τραγωδία αυτή το 1899, την οποία εμπνεύστηκε από το ταξίδι του στις Μυκήνες τέσσερα χρόνια νωρίτερα, διαβάζοντας την Ορέστεια κάτω από την Πύλη των Λεόντων...
Ένα ταξίδι έξω από τα συνηθισμένα, στη δίνη των κυμάτων, στα μήκη και στα πλάτη του κόσμου και πρώτα απ’ όλα της θάλασσας, με οδηγό τα όνειρα, το πάθος, τις ιστορίες...