Ο Μάρπα συγκλονίστηκε σφόδρα όταν σκοτώθηκε ο γιος του, κι ένας από τους μαθητές του τού είπε: "Πάντοτε μας λέγατε ότι τα πάντα είναι αυταπάτη. Με το θάνατο του γιου σας τι γίνεται, δεν είναι, μήπως, μια αυταπάτη;" Και ο Μάρπα απάντησε: "Ασφαλώς, αλλά ο θάνατος του γιου μου είναι μια υπερ-αυταπάτη." (απόσπασμα από την "Πρακτική της Θιβετιανής οδού")...
Σε κάθε λογοτεχνικό έργο εκδηλώνεται μια τυπική πραγματικότητα ανεξάρτητη από τη γλώσσα και το ύφος: η γραφή ιδωμένη ως η σχέση που διατηρεί ο συγγραφέας με την κοινωνία, η λογοτεχνική "γλώσσα" μεταμορφωμένη από τον κοινωνικό προορισμό της....