Ο δρομοδείκτης παρέχει πληροφορίες για τις (κατά προσέγγιση) ωριαίες αποστάσεις ανάμεσα στις πόλεις, τις πολίχνες και τα χάνια των ηπειρωτικών επαρχιών των οθωμανοκρατούμενων Βαλκανίων στο τέλος της τρίτης δεκαετίας του 19ου αιώνα....
Ο Παναγιώτης Χιώτης αφηγείται εδώ την ιστορία της λατινικής και βενετικής κυριαρχίας, της Ιονίου Πολιτείας (1800-1807) και της (πρώτης και δεύτερης) Γαλλοκρατίας (1797-1799, 1807-1814) στα Επτάνησα με έμφαση στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Ζάκυνθο....
Ο φιλόλογος Κωνσταντίνος Ξανθόπουλος (Τραπεζούντα 1815 - Αθήνα 1887), διευθυντής του ελληνικού "Φροντιστηρίου" της Τραπεζούντας, εκθέτει και εξυμνεί την πνευματική (εκπαιδευτική και φιλανθρωπική) "ενέργεια" και πρόοδο του ελληνισμού στην Εγγύς Ανατολή, εντός και εκτός της "Ελευθέρας Ελλάδος"....
Η μονογραφία, που αποτελεί διατριβή επί υφηγεσία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, αποτελεί βασική μελέτη για την απονομή της δικαιοσύνης στις αστικές υποθέσεις των ορθοδόξων χριστιανών την περίοδο της οθωμανικής κυριαρχίας....
Η Ελλάς τω 1887 είναι μια τεχνοκρατική μελέτη για την "υλική πρόοδο" της Ελλάδας του Χαριλάου Τρικούπη στους τομείς της γεωργίας, της βιομηχανίας, του εμπορίου και των τεχνολογικών υποδομών....
Ο Γερμανός ιστορικός Όθων Aβελ (Otto Abel, 1824-1854), διπλωμάτης και λέκτορας στο Πανεπιστήμιο της Βόννης (συνέβαλε στα Monumenta Germaniae Historica και ήταν δάσκαλος του Heinrich von Treitschke), δημοσιεύει εδώ τη συμβολή του στην πολεμική γύρω από την ελληνικότητα ή μη των αρχαίων Μακεδόνων, που είχε ξεκινήσει ο ομοεθνής του "φιλέλληνας" αρχαιολόγος και φιλόλογος Κάρολος Οδοφρείδος Μύλλερος (Οttfried Muller, "Reise eines Philhellenes durch Schweig und Frankreich nach Griechenland", Bamberg 1825), και αντικρούει την ιστοριογραφική άποψη του τελευταίου ότι οι Μακεδόνες ήταν "βάρβαροι Ιλλυριοί"....
Ο Πέτρος Μωραϊτίνης (1835/45 - 191?), γόνος επιφανούς οικογένειας εμπόρων της Τεργέστης, προσφέρει μία συνθετική παρουσίαση της πολιτικής, της πνευματικής και κυρίως της οικονομικής ζωής του ελληνικού κράτους από το 1830 μέχρι την Ανατολική Κρίση του 1875-78....
Ο νομομαθής, φιλόλογος και ιστορικός Θεμιστοκλής Φιλαδελφεύς (1838-1920) αφηγείται με κάθε δυνατή λεπτομέρεια την ιστορία της ελληνικής πρωτεύουσας κατά τους οθωμανικούς χρόνους από την άλωση (1456) έως τις παραμονές τις Ελληνικής Επανάστασης (1821)....
Ο Δημήτριος Καμπούρογλου εξετάζει εδώ ψύχραιμα την ετυμολογία και τις μεταπλάσεις παλαιών και "παράδοξων" τοπωνυμίων της Ελλάδας (Μωργιάς/Πελοπόννησος, Λιδορίκι, Καρβασαράς/Αμφιλοχία, Φιλιατρά/Καλάβρυτα, Μιστράς, Γιαννιτσά, Κομπαρέα/Βαθύ της Ιθάκης) και ιδιαίτερα της Αττικής (Τρελλός/Υμηττός, Αλωπεκή/Αμπελόκηποι, Πατίσια, Βασιλικά/Καθήμια/Ακαδημία Πλάτωνος, Σωπόλια, Κολοκυθού)....
Η πρωτότυπη αυτή μελέτη αναφέρεται στη κατά γράμμα σημασία και στην αποκρυφιστική χρήση του συμβόλου "ΕΙ", που συναντάται σε πλείστες επιγραφές και αναθήματα στο αρχαίο μαντείο των Δελφών αλλά και της Δωδώνης....
Ο νομομαθής, φιλόλογος και ιστορικός Θεμιστοκλής Φιλαδελφεύς (1838-1920) αφηγείται με κάθε δυνατή λεπτομέρεια την ιστορία της ελληνικής πρωτεύουσας κατά τους οθωμανικούς χρόνους από την άλωση (1456) έως τις παραμονές τις Ελληνικής Επανάστασης (1821)....