Η Ευτυχία-Αλεξάνδρα Λουκίδου γεννήθηκε στο Μόναχο, κατάγεται από την Κωνσταντινούπολη και ζει στη Θεσσαλονίκη, όπου σπούδασε στη Φιλοσοφική σχολή του Α.Π.Θ. Παράλληλα με την ποίηση ασχολείται με το λογοτεχνικό δοκίμιο, με δημοσιεύσεις σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους. Έχει εκδώσει έξι ποιητικές συλλογές: - "Λυπημένες μαργαρίτες" (εκδ. Εγνατία, 1986) - "Το τρίπτυχο του φέγγους" (1993) - "Εν τη ρύμη του νόστου" (εκδ. Αρμός, 1999) - "Ν' ανθίζουμε ως το τίποτα" (εκδ. Καστανιώτη, 2004) - "Όροφος μείον ένα" (εκδ. Καστανιώτη, 2008, β΄ έκδ. 2009) - "Το Επιδόρπιο" (εκδ. Κέδρος, 2012, γ΄ έκδ. 2013) Υποψήφιο για Κρατικό Βραβείο. Έχει επίσης εκδώσει το δοκίμιο: "Συρραπτική του προσώπου: Επίσκεψη στην ποίηση του Ορέστη Αλεξάκη" (εκδ. Νέος Αστρολάβος / Ευθύνη, 2012). Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ιταλικά, ισπανικά, αλβανικά, βουλγαρικά, και περιέχονται σε ελληνικές και ξένες ανθολογίες. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και Γεν. Γραμματέας της Εταιρείας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης.
Η Μ Ε Ρ Α Π Ρ Ω Τ Η Ώσπου απ’ τα μετόπισθεν των ασυνόδευτων νεκρών – σαν αχνοχάραμα γραφής που αργοσαλεύει στα κτερίσματα – κύκλοι ομόκεντροι σχημάτισαν αργά μια προσομοίωση χώματος όπως αλεύρι ολικής για την υγεία των ψυχών...
Ριγμένα πέταλα φωτός Στις στοιχειωμένες μοναξιές Αυγή θρυμματισμένη Από σαλπίσματα τυφλών αγγέλων Πάνω στις στέγες των σπιτιών Πού εντός τους ενδημεί Η αναμονή του πένθους Μα, εκεί στην άκρη της αυλής Στης κλαίουσας τον ίσκιο Μια χορωδία μαρτύρων Με μωβ αγκάθια στα μαλλιά Στήνει μιαν ανεμόσκαλα Το θάνατο αποπλανά Κι ένα μπουκέτο νότες Αναπέμπει...