Η Κική Μαυροµιχάλη κατάγεται από τα εξωτικά Φλογητά της Χαλκιδικής, ένα µέρος µε ψηλούς φοίνικες, καταγάλανη θάλασσα και µια τρύπα στον ουρανό απ’όπου ο ήλιος τρυπώνει και λάµπει 330 µέρες το χρόνο. Σπούδασε Γεωλογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήµιο Θεσσαλονίκης και αγγλικά στο Βρετανικό Συµβούλιο, από όπου και πήρε πιστοποιητικό διδασκαλίας Αγγλικών CEELT. Από το 1995 διδάσκει αγγλικά σε παιδιά και ενήλικες στο κέντρο ξένων γλωσσών που διατηρεί στα Φλογητά, ενώ περνά τον ελεύθερο της χρόνο ταξιδεύοντας στην Ελλάδα και την Ευρώπη µε τον σύντροφό της και τα δύο τους παιδιά, τον Γιάννη και τον Θοδωρή. Το προτελευταίο τους ταξίδι ήταν στην Κρακοβία της Πολωνίας που ναι! έχει τον δικό της δράκο να φυλάει το κάστρο της πόλης ενώ το πιο πρόσφατο ήταν στα Ιωάννινα που όσο κι αν εψαξε δεν βρήκε δράκο ούτε για δείγµα. Απλά ένα σκέτο κάστρο, να στέκεται µοναχό του! Ζει σε µια µονοκατοικία µε µεγάλο κήπο, γεµάτο λουλούδια, δέντρα και κάθε λογής λαχανικά. Έχει ιδιαίτερη αδυναµία στις σπάνιες ορχιδέες της και στα ντοµατινια Chery. Επίσης έχει βάσιµες υποψίες ότι νεράιδες κάθε βράδυ κάνουν πάρτι κάτω απ’τη µουριά, όσο κι αν δεν µπορεί να το αποδείξει. Ασχολήθηκε κάποια χρόνια µε τη σκηνοθεσία παιδικών θεατρικών παραστάσεων στα ελληνικά και στα αγγλικά. Ο χορτοφάγος δράκος είναι το πρώτο της παραµύθι. (Πηγή: "Εκδόσεις iWrite", 2022)
Οι δράκοι είναι φοβεροί και τρομεροί, οι δράκοι είναι άγριοι! Έχουν δόντια σουβλερά, βγάζουν φωτιές απ’ το στόμα και τρώνε κρέας, κρέας, ΚΡΕΑΣ! Ή μήπως όχι; Οι ιππότες έχουν ηθικό χρέος να βρίσκουν τους δράκους και να τους αφανίζουν από προσώπου γης! Ή μήπως όχι; Διαβάστε την ιστορία ενός δράκου που δεν τρώει κρέας γιατί δεν θέλει να προκαλεί πόνο και ενός ιππότη που πήγε να τον σκοτώσει και τελικά το μόνο που κατάφερε ήταν να γίνει φίλος του...
Του ήρθε ξαφνικά η πιο τρελή ιδέα, η πιο παράλογη παρόρμηση: Να βυθιστεί συνειδητά στη λίμνη, που τώρα ήξερε πως ήτανε πολύ βαθιά! Εάν επρόκειτο για κάποια λίμνη απλή, συνηθισμένη, το πράγμα δε θα ήτανε παράξενο και ούτε βέβαια τρελό....
Το φως και το νερό Νέος αγάπησα το φως / Πώς όμως να το παραβάλω με τ ακοίμητο νερό; / Εγώ μες στο νερό γεννήθηκα / κάτω απ το σύννεφο και τον αέρα / Και πώς να κατοικήσω μες στο φως; / Θα με συνέτριβε μόνο σε μια στιγμή! / Έτσι λοιπόν κάθομαι εδώ κι αντανακλώ το φως / με τη νερένια ύπαρξή μου....
Μετά από τριάντα χρόνια αναζήτησης του Απόλυτου, ο συγγραφέας έχει σχεδόν ολοκληρώσει τη Μητρόπολη, μια σειρά από αυτοτελή λογοτεχνικά έργα, που καταγράφουν τη σχέση μιας συνείδησης με την ιστορία του καιρού της, σχέση επώδυνη και τραγική, απ την οποία πήγασε μια ανάλογη φιλοσοφία....