Το όγδοο βιβλίο του Βασίλη Ντόκου Ο σκοπός του αρχιτέκτονα είναι μια οιονεί ποιητική σύνθεση, όπου η πρισματικά βιωματική οπτική των σπιτιών τείνει σταδιακά στον συγκερασμό της τελεολογικής έννοιας του σκοπού του αρχιτέκτονα με τη ρυθμική και μελωδική του σκοπού των ασμάτων του ποιητή, ανακαλώντας την τονικότητα ενός συμπαντικού τραγουδιού, του οποίου ο αρχέγονος ρυθμός διέπει ακόμη τα σπίτια, τους ανθρώπους που τα κατοικούν και την ποίηση των συμβάντων μέσα σ’ αυτά...
Κατεβαίνουν σε μία θάλασσα ακίνητη / των πνιγμένων στανικό πανωσέντονο / Και κρατάνε τα χέρια κουτιά / με το βλέμμα σφιχτό περιτύλιγμα / να μην ανοίξει / και χυθεί / εκείνη η ανακομιδή / σαν μουσική που έλιωσε / στον πνιγμένων του φραγμένο τραγούδι / για ό, τι ανέσπερο ναυάγησε λάμνοντας χαλασμένα / μόνο αφήνοντας στην άκρη του νερού / αντί για θάνατο πείρα / ένα αόριστο κουτί για τον καθένα....
[Δείγμα γραφής: Ιούλιος με μια πευκοβελόνα ενδοφλέβια Το τζάμι σπασμένο το φεγγάρι στο πάτωμα κι εσύ υποκύπτοντας στα πράγματά σου Ενώ στο πλάι σου η γυναίκα λύνει το στηθόδεσμο κι αποδημεί το άσπρο ]...