Φαντάζει ομολογουμένως αδιανόητη η αποχή από την καθημερινότητα, από τους εν εξελίξει αγώνες, όλων αυτών! Είναι τόσο μεγάλη η συνεχιζόμενη αδιαφορία των πνευματικών που ερεθίζει....
Το ποίημα αυτό φιλοδοξεί να αποτελέσει ένα είδος μνημόσυνου ή μνήμης για όσους γεννήθηκαν φτωχοί, έζησαν με όνειρα για ευτυχία ανθρώπινη, αγωνίστηκαν για την υλοποίησή τους, αλλά στο τέλος νικήθηκαν από την αμείλικτη ζωή και πέθαναν "γιατί ήταν φτωχοί!", καθαροί, αθώοι και αδύναμοι!...