Παύση Κι αν ’ρθει η ώρα εκείνη, –απ’ τα θεία– που θα πρέπει, ξέρετε, να αποθάνω, θα συμβιβαστώ σε μια καρέκλα πάνω, καθισμένη, σίγουρα δίπλα στο παραθύρι...
Το παρόν βιβλίο αποτελεί το απόσταγμα διετούς συστηματικής ενασχόλησης του συγγραφέα με τα Παρθενώνεια Γλυπτά, στο οποίο αποτυπώνεται με επιστημονική τεκμηρίωση, μια αντικειμενική και ταυτόχρονα σφαιρική παρουσίαση του ζητήματος νομιμότητας της αφαίρεσης του γλυπτού διακόσμου του Παρθενώνα από τον Λόρδο Έλγιν...
Στιγμιότυπα από τη συλλογική ζωή και την ιστορία της Λαυρεωτικής ιδωμένα μέσα από την οπτική, τις μνήμες και τα βιώματα ενός ανθρώπου που ζει στον τόπο αυτό σχεδόν έναν αιώνα και τον αγάπησε όσο λίγοι...
Κι όταν μυρίζει το σκοτάδι από μακριά πλέκονται μύθοι τ’ αγγελουδάκια σπάνε τα καρφιά γυαλιά, σημάδια, αίματα τότε η ζωή μένει στυφή στη γεύση σου – την έχεις δοκιμάσει Τα σήματα, πελώρια κύματα γίνεται, καίγεται κραυγή Ποτέ δεν είχες άτοπα φυλάξει τη μοναξιά και την αγάπη μιας πόλης Ποτέ δεν λαχτάρησες τίποτα...
Όταν η αγάπη πεθαίνει, γίνεται φάντασμα, και στοιχειώνει τις καρδιές μας, για πάντα… Έτσι και η καρδιά της Κάτιας, μιας νεαρής κοπέλας, γόνου μιας εύπορης οικογένειας της Χαλκίδας του 1910, στοιχειώθηκε, και από εκεί και έπειτα μια αλυσίδα γεγονότων ξεκίνησε… Από την οικογένεια δεν έμεινε κανείς παρά μόνο το αρχοντικό, ή έτσι νόμιζαν… 105 χρόνια μετά, στη Χαλκίδα του 2015, ένα δωδεκάχρονο αγόρι ζει με τον πατέρα του, κουβαλώντας τον πόνο της εγκατάλειψης από τη μητέρα του, ή έτσι νόμιζε… Υπομένοντας σωματική και ψυχολογική βία, ώσπου δεν άντεχε πια, και ένα βράδυ, στο αποκορύφωμα της καταπίεσής του, το σκάει από το σπίτι του και βρίσκει καταφύγιο σε ένα εγκαταλελειμμένο σπίτι...