Ποιες είναι οι πολιτικές συγγένειες μεταξύ δεξιάς και ακροδεξιάς, μεταξύ κοινωνικής-πολιτικής συντήρησης και φασισμού; Σε ποιον βαθμό η αστική δικαιοσύνη είναι ένας ανεξάρτητος θεσμός και σε ποιον βαθμό προσαρμόζεται στο εκάστοτε πολιτικό σύστημα και αντανακλά απλώς τις ταξικές αντιθέσεις της κοινωνίας; Πώς αποτυπώθηκαν οι υπόγειες διαδρομές κράτους-παρακράτους-δικαιοσύνης στις αίθουσες των δικαστηρίων στην μεταπολεμική Ελλάδα; Σε αυτά τα ερωτήματα επιχειρεί να απαντήσει η ανά χείρας μονογραφία, με αφορμή την «Δίκη της Χρυσής Αυγής»...
Είναι η Δικαιοσύνη ταξική; Είναι ένας ανεξάρτητος θεσμός ή υπηρετεί την εκάστοτε πολιτική εξουσία; Έχει ο λαός το δικαίωμα να κρίνει την Δικαιοσύνη; Η "προλεταριακή δικαιοσύνη", όπως εφαρμόστηκε στη Σοβιετική Ένωση συνιστούσε πρόοδο ή οπισθοχώρηση σε σχέση με το αστικό δίκαιο; Σε όλα αυτά προσπαθεί να απαντήσει το ανά χείρας βιβλίο, με λεπτομερή νομική και ιστορική τεκμηρίωση, παίρνοντας θέση υπέρ μιας κοινωνίας όπου Δίκαιο και Δικαιοσύνη θα ταυτίζονται, υπέρ της καθολικής ανθρώπινης χειραφέτησης, για μια κοινωνία απαλλαγμένη από κάθε μορφή καταπίεσης και ανελευθερίας....