Ποιες είναι οι πολιτικές συγγένειες μεταξύ δεξιάς και ακροδεξιάς, μεταξύ κοινωνικής-πολιτικής συντήρησης και φασισμού; Σε ποιον βαθμό η αστική δικαιοσύνη είναι ένας ανεξάρτητος θεσμός και σε ποιον βαθμό προσαρμόζεται στο εκάστοτε πολιτικό σύστημα και αντανακλά απλώς τις ταξικές αντιθέσεις της κοινωνίας; Πώς αποτυπώθηκαν οι υπόγειες διαδρομές κράτους-παρακράτους-δικαιοσύνης στις αίθουσες των δικαστηρίων στην μεταπολεμική Ελλάδα; Σε αυτά τα ερωτήματα επιχειρεί να απαντήσει η ανά χείρας μονογραφία, με αφορμή την «Δίκη της Χρυσής Αυγής»...
Η έκδοση αυτή παρουσιάζει μια λιγότερο γνωστή πλευρά του Τολστόι, που δεν είναι άλλη από την πολιτική του φιλοσοφία, αυτόν τον ιδιότυπο αναρχοχριστιανισμό του που στάθηκε αταλάντευτα ενάντια στον φόνο, τον πόλεμο, τον εθνικισμό, τον καπιταλισμό, την οικονομική εκμετάλλευση, την κυβέρνηση και το κράτος, διδάσκοντας την ελευθερία και τον πασιφισμό...
Τα δοκίμια αυτά, που επανεκδίδονται σήμερα 20 χρόνια μετά την πρώτη τους συγκεντρωτική δημοσίευση, είχαν, μέσ’ από τη φαινομενικά ετερόκλητη θεματολογία τους, μία κεντρική πρόθεση: να ιχνηλατήσουν, μέσα στις σύγχρονες περιπέτειες του στοχασμού και της τέχνης, εκείνο το νήμα που συνέδεε πάντα την εξέγερση με τη γιορτή, το κρυφό περιεχόμενο κάθε λαϊκής ανταρσίας, κάθε μεσσιανικής προσδοκίας και κάθε επαναστατικής εξαγγελίας στην ιστορία - στοιχείο σταθερά αρνημένο ή απωθημένο σε όλη την διαδρομή τής δυτικής νεωτερικότητας, του οποίου η επιστροφή αναγγέλθηκε με πολλούς τρόπους στην τελευταία επαναστατική ανατάραξη του εικοστού αιώνα, ό,τι λέμε σχηματικά "δεκαετία τού ’60": μια νέα απελευθερωσιακή ουτοπία ενθηκευμένη στις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις της...