Το χασίς, η γυναίκα, τα όπλα, η βία, η αστυνομία· οι πλέον οικείες πρακτικές στα ρεμπέτικα τραγούδια, και εξ αυτών η διαμόρφωση ενός χώρου στον οποίο παράγεται ένα αισθητικό προϊόν, αποκρυσταλλώνονται μορφές συμπεριφοράς αλλά, το κυριώτερο, συντηρείται μία συμβολική και κατ ουσίαν επεξεργασία της δράσης....
Τέσσερα μελετήματα για τέσσερις συγγραφείς της νέας ελληνικής λογοτεχνίας -Παπαδιαμάντης, Καζαντζάκης, Πεντζίκης, Εμπειρίκος- στη λογική της ψυχαναλυτικής ανάγνωσης· μιας ανάγνωσης η οποία δεν εξαντλείται στην εφαρμογής ενός ψυχαναλυτικού κανόνα στο κείμενο αλλά αναπλάθει το ίχνος μιας πρωταρχικής απώλειας: καθώς το ίδιο το λογοτεχνικό κείμενο εφοδιάζει τον αναγνώστη με ένα κενό, ένα θεμελιώδες χάσμα ως προς την ερμηνεία και κυρίως την απόλαυσή του, ο ψυχαναλυτικός λόγος, αφήνοντας τα δικά του ίχνη επ αυτού, έρχεται να επιβεβαιώσει την απώλεια αυτήν, να δείξει ότι το λογοτεχνικό κείμενο είναι απλώς ένα επισφαλές στερέωμα εικόνων, αναμνήσεων, συνειρμών....
Μια μελέτη για το χασίς, τη βία, τον αστυνόμο, τον μάγκα, τη γυναίκα, την αργκό, τον χώρο εν τέλει των ρεμπέτικων τραγουδιών: οι παραπάνω έννοιες είναι και οι δεσπόζουσες συμβολικές αναφορές των ρεμπέτικων....