Mε το χέρι το δεξί, από την μέση τον αγκάλιασα και με βήμα αργό, από τους παρατρεχάμενους ξεμακρύναμε, κουράγιο στον εαυτό μου έδινα και όσο πιο πειστικά, σε αυτόν απευθύνθηκα...
Μια αλήθεια χιλιοειπωμένη, αλλά καμιά φορά το άυλο βάρος αυτής της αλήθειας είναι διαφορετικό ανάλογα με το ποιος, πότε και πού τη λέει, ανάλογα με το ποια χείλη τη βγάζουν στον αέρα και της δίνουν υπόσταση....