Ο Πασχάλης Πράντζιος γεννήθηκε στην Ανάβρα Καρδίτσας το 1971 και εµφανίστηκε στα ελληνικά γράµµατα το 2006. Σπούδασε φιλοσοφία στη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ., συνέχισε τις µεταπτυχιακές του σπουδές στο Θέατρο µε ειδίκευση στην Επιβίωση του Αρχαίου Δράµατος (ΑΠΚΥ) και στο µεταπτυχιακό πρόγραµµα Δηµιουργικής Γραφής του ΕΑΠ. Παράλληλα µε τη µυθιστοριογραφία ασχολείται µε τη θεωρία λογοτεχνίας και θεάτρου, δηµοσιεύοντας άρθρα και µελέτες του σε περιοδικά λογοτεχνικού ενδιαφέροντος. Εργάζεται ως φιλόλογος καθηγητής στη Μέση Εκπαίδευση. Το Βαγόνι τρίτης θέσης είναι το έβδοµο µυθιστόρηµά του. Μυθιστορήµατα του συγγραφέα: Και πάντα µε χείλη κόκκινα, 2006 Περί ανέµων και γάτων, 2009 Λιωµένο µολύβι, 2012 Η πόλη έχει ρεπό, 2014 Ξανάγινε τρεις…, 2016 Τριάντα έξι ώρες βροχής, 2019 (Πηγή: "Εκδόσεις Πηγή", 2022)
Μια σπονδυλωτή µυθιστορηµατική αφήγηση που αφορά τη ζωή τριών γενιών καλλιτεχνών: Το Λενάκι που το σκάει απ’ τη Ροδίτσα Φθιώτιδος µ’ έναν µπουλουκτσή, για να τραγουδήσει στα θεατρικά µπουλούκια, η κόρη της, Κάλλι, που γίνεται µεγάλη ηθοποιός του θεάτρου, και η εγγονή της, η Ελένη, ηθοποιός των ηµερών µας...
Αν είχατε τη δυνατότητα για μία ώρα να κάνατε κάτι, το οτιδήποτε, και να μην μπορεί κανείς να αποδείξει ότι στον τάδε χρόνο το κάνατε, ποιο θα ήταν αυτό; Τι θα επιλέγατε; Όταν κάθε χρόνο αλλάζει η ώρα το φθινόπωρο και από τέσσερις το πρωί ξαναπάει τρεις, ο καθείς από μας μπορεί να κάνει κάτι μεταξύ τρεις και τέσσερις και να ’ναι σαν να μην το έκανε ποτέ....