Αναρχοσυνδικαλίστρια αναπόσπαστα συνδεδεμένη με τη ζωή και τους αγώνες της εργατικής τάξης, ανυποχώρητη υπέρμαχος της ελευθερίας της σκέψης, πολεμίστρια στις τάξεις των Δημοκρατικών στον Ισπανικό Εμφύλιο, εβραία που στράφηκε προς τον καθολικισμό και με ισχυρή μυστική διάθεση, διαρκώς ανυπότακτη, φιλόσοφος από τους σημαντικότερους του 20ού αιώνα, η Σιμόν Βέιλ αποτελεί μια διανοητικά ζωογόνο πρόκληση για τη σκέψη μας....
Η Ευρώπη υπήρξε ανέκαθεν -και εξακολουθεί να είναι, παρά την ανάδυση νέων μεγάλων δυνάμεων στην παγκόσμια σκηνή- όχι μόνον η εμπροσθοφυλακή αλλά και το καμίνι των προοδευτικών ιδεών....
Οι "Κόρες του ηφαιστείου" είναι ένα βιβλίο για αλαφροΐσκιωτους ανθρώπους και διπολικές καταστάσεις - φως και σκοτάδι, ποίηση και πραγματικότητα, παρελθόν και μέλλον, πράγματα θνητά και πράγματα αιώνια....
Στο βιβλίο παρουσιάζεται συνοπτικά η πολιτική θεωρία του Σπινόζα, με έμφαση στην πρωτότυπη σπινοζική σύλληψη της δημοκρατίας και του προτεινόμενου εκδημοκρατισμού κάθε μορφής πολιτεύματος....
Το οικογενειακό χρονικό των Χριστοδούλου (των γνωστών κλωστοϋφαντουργών) πρέπει να αναδεικνύει τα επιτεύγματά τους - και, προφανώς, να αποσιωπά διακριτικά τα μελανά τους σημεία....
Όπως της τα είπαν και όπως τα φαντάστηκε: διαπλέκοντας τοπικές ιστορίες, μαρτυρίες και οικογενειακές αφηγήσεις, αντλώντας από την ντοπιολαλιά και το εκφραστικό της ύφος, η συγγραφέας αναπλάθει τον κόσμο της θεσσαλικής επαρχίας σε χρόνο παρελθοντικό και ανασυστήνει πρόσωπα και εποχές....
Δεκαοχτώ ιστορίες που ανασυνθέτουν μνήμες της Δικτατορίας και της Μεταπολίτευσης, μέσα από τα μάτια μιας παρέας εφήβων οι οποίοι μεγαλώνουν, ονειρεύονται, ερωτεύονται, ωριμάζουν βίαια και πολιτικοποιούνται εκείνα τα χρόνια....
Στις αρχές του 16ου αιώνα, γάλλοι ιστορικοί, όπως οι Francois Baudouin, Jean Bodin και Lancelot Voisin de La Popeliniere, απομακρύνθηκαν από την ουμανιστική παράδοση της ars historica, εισάγοντας νέες διαστάσεις και καινοτόμα ερμηνευτικά εργαλεία, όπως ιδιαίτερα η ιστορική αιτιότητα και η εκτενής εφαρμογή των αρχών μιας νεότευκτης ιστορικής κριτικής σκέψης στις πηγές του παρελθόντος....
Ποια είναι η ιστορική διαδρομή της σοσιαλδημοκρατίας, τι περιλαμβάνει το ιδεολογικό της οπλοστάσιο, πώς διαφοροποιείται από τη φιλελεύθερη Δεξιά και τη ριζοσπαστική Αριστερά, πώς αντιλαμβάνεται σήμερα τη δημοκρατία και το κράτος πρόνοιας, ποιες είναι οι βασικές της θέσεις για την ενωμένη Ευρώπη και την παγκοσμιοποίηση, τι προτείνει για την προστασία των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, πώς οργανώνονται στη "μετα-αντιπροσωπευτική" εποχή τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα και ποιες είναι οι κοινωνικές τους αναφορές; Αρκεί πλέον το δίπολο Αριστερά-Δεξιά για να εξηγήσει τη θέση της σοσιαλδημοκρατίας ή απαιτούνται και νέες διαιρετικές τομές για τον προσδιορισμό της ταυτότητάς της; Τι ενώνει και τι χωρίζει τον σοσιαλφιλελευθερισμό του ευρωπαϊστή Εμανουέλ Μακρόν από τον εθνοκεντρικό κρατισμό του ευρωσκεπτικιστή Τζέρεμι Κόρμπιν, τον παραδοσιακό σοσιαλδημοκράτη Μάρτιν Σουλτς από τον κεντρώο μεταρρυθμιστή Ματέο Ρέντσι; Ποιες πολιτικές συνεργασίες κρίνονται ως "φυσιολογικές" και ποιες (πρέπει να) θεωρούνται "ανίερες"; Υπάρχουν "βέβηλες" συμμαχίες ή όλα επιτρέπονται; Πού οφείλεται η ενίσχυση των άκρων, ο κατακερματισμός της ψήφου και η γοητεία του αντισυστημικού λόγου στις ευρωπαϊκές δημοκρατίες; Ποιες είναι σήμερα οι προοπτικές ανάκαμψης του πολιτικού χώρου που αυτοπροσδιορίζεται ως ενδιάμεσος μεταξύ φιλελεύθερης Δεξιάς και ριζοσπαστικής Αριστεράς; Η ανάδειξη της ιδεολογικής και πολιτικής ταυτότητας της σοσιαλδημοκρατίας δεν είναι μια πολυτελής θεωρητική άσκηση....