Πώς μπορούν οι ανθρωπιστικές επιστήμες, που βρίσκονται πλέον σε καθεστώς υποτίμησης, να αναζωογονηθούν και να γίνουν ελκυστικές και χρήσιμες για τον σύγχρονο άνθρωπο; Πώς θα αποκτήσουν πάλι το στοιχείο της δημιουργικότητας που είχαν κάποτε; Πώς θα τους ξαναδώσουμε τον αρχικό ανθρωπιστικό τους χαρακτήρα μετά την απανθρωποποίηση που υπέστησαν κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα; Σε αυτά και άλλα ερωτήματα -ερωτήματα σχετικά με τις "ανθρωπιστικές εφευρέσεις", με την αντίληψή μας για τον χρόνο, με την επαναστατικότητα του μοντερνισμού, με την υιοθέτηση μιας νέας ηθικής- προσπαθεί να απαντήσει ο Ρώσος στοχαστής Μιχαήλ Επστάιν στο βιβλίο αυτό, συμβάλλοντας έτσι αποφασιστικά στην επίκαιρη συζήτηση αναφορικά με τον ρόλο των ανθρωπιστικών επιστημών στον θεσμό του σύγχρονου πανεπιστημίου....
Ακροβάτης στις πιο ακραίες πραγματικότητες, ο νυμφίος του Έρωτα, της επανάστασης και του θανάτου καταθέτει τον προσωπικό χάρτη των αισθημάτων του ποτισμένο τις αναθυμιάσεις των αναμνήσεών του....
Η ιστορία μας αρχίσει "το μεγάλο και φοβερό Έτος του Κυρίου μας", το ιριδ, στην Ουκρανία, που έχει πληγεί από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, και βυθίζεται στον ρωσικό εμφύλιο πόλεμο, μέσα σε μια απίστευτη κατάσταση βίας και χάους....
Ο Αντβέι Ιβάνοβιτς Λουτσκόφ, ένας επιτελικός λοχαγός του ρωσικού στρατού, άξεστος παλικαράς, με αδιάφορα χαρακτηριστικά, που κανείς δεν θα μπορούσε να τον πει όμορφο, και ο Φιόντορ Φιόντοροβιτς Κίστερ, ένας Ρώσος ευγενής, γερμανικής καταγωγής, κατάξανθος, εξαιρετικά συνεσταλμένος, ευγενικός προς τους πάντες, καλλιεργημένος και διαβασμένος, που κατατάχτηκε στον ρωσικό στρατό κυρίως για να ικανοποιήσει την προσδοκία της οικογένειάς του, είναι οι δύο πρωταγωνιστές της ιστορίας του Ιβάν Τουργκένιεφ....
Ένας εικοσιπεντάχρονος, εύπορος Ρώσος βρίσκεται σε μια μικρή γραφική γερμανική πόλη του Ρήνου για διακοπές, όπου συναντά τυχαία δύο συμπατριώτες του, έναν νεαρό καλλιτέχνη ονόματι Γκάγκιν και ένα δεκα-επτάχρονο κορίτσι, με μια μυστηριώδη και ατίθαση συμπεριφορά, δημιουργώντας στα μάτια του νεαρού Ρώσου την εικόνα ενός δειλού, ντροπαλού και ανήσυχου κοριτσιού, με το όνομα Άσια (υποκοριστικό του ονόματος Άννα, που σπάνια χρησιμοποιούν οι Ρώσοι), και την οποία ο Γκάγκιν συστήνει ως αδελφή του....