Η ποίηση των δίσκων, κάπως αόριστα, και πιο συγκεκριμένα (ίσως και πιο πεζά), ποιήματα δημοσιευμένα στα εσώφυλλα των δίσκων βινυλίου παλαιότερα και τώρα στα ένθετα των CD....
Ένα πρόσωπο όπως η Ζακελίνα, Τζάκη την έλεγα συχνά εγώ, τρία- τέσσερα χρόνια μεγαλύτερή μας, τότε ήταν ίσως εικοσιπέντε, με μεγαλύτερο από το δικό μας παρελθόν πίσω της, με μια ομορφιά ανεπιτήδευτη, με φιλαρέσκεια υγιή και όχι ναρκισιστική, με την ωραιότερη μέση του κόσμου, ζώντας μάλιστα εκείνη μόνη της σε μιαν εποχή που εμείς, όταν επιστρέφαμε από τις σπουδές για διακοπές, φιλοξενούμασταν ακόμη στους γονείς, ένα τέτοιο πρόσωπο λέω, είχε τα φόντα για να μας απασχολήσει....
Από μια κάποια διαστροφή της φύσης αγαπώ τα μουσεία τα σπίτια που απολίθωσαν τον χρόνο τα κρεμασμένα παλτό τα φορεμένα παπούτσια εποχής τα πεθαμένα καπέλα Μια κατάψυξη σώματος όπου τα κύτταρα παγώνουν το αίμα και το μυαλό κυλάει ανάποδα Ιδανικός χώρος Όταν δεν θέλεις να πας πουθενά Όταν δεν μπορείς να πας πουθενά Εγκλωβισμένος σε μια ψευδαίσθηση ακινησίας κάθεσαι ασάλευτος στον μοναδικό σταθμό του χρόνου χωρίς να περιμένεις κανέναν ούτε άνθρωπο ούτε τρένο...
[ ΔΕΙΓΜΑ ΓΡΑΦΗΣ ] ΧΡΟΝΟΣ Αν και ο χρόνος μας κινείται μονάχα προς το μέλλον (χωρίς ποτέ του να το ?τάνει) η συνείδηση του χρόνου κινείται μόνο προς το παρελθόν: Α?ού υπάρχω, άρα υπήρχα....