ΣΙΒΥΛΛΙΚΕΣ ΑΚΡΩΡΕΙΕΣ Χτύποι ρολογιών καρφώνουν σε λιθόστρωτα δρομάκια λέξεις ακονισμένες λάμες ρωγμές στον εφησυχασμό μου Ξυπνώ Περιπλανιέμαι σε αχαρτογράφητα αισθήματα Χαράζω την ανάσα μου στις πέτρες Σκάβω βαθιά Θάβω ό,τι με κράτησε μακριά από τον άνεμο Πετώ Αετός που ανεμοπορεί ακουμπώ πρανάρχαιες σιβυλλικές ακρώρειες Ψιθυρίζω Ο εαυτός μου δεν είναι όλος δικός μου Θα μοιράσω τα κομμάτια μου και σ’ άλλους....
Το πρώτο βιβλίο της νέας σειράς -Human Novelties- των εκδόσεων Σαιξπηρικόν με κείμενα του Χρήστου Γερμένογλου και μουσική Χρήστου Γερμένογλου και Ηλία Ζάικου....
"Ο σκοπός της παρούσας έρευνας είναι διττός και αφορά α) στη χαρτογράφηση της λογοτεχνικής παραγωγής στο διαδίκτυο και β) στην αξιοποίηση της εν λόγω παραγωγής στην εκπαίδευση....
ΤΣΙΜΠΗΜΑ Δίπλα στην μικρή όχθη του ποταμού στέκεται έντρομο έντομο δε μιλά, μόνο φοβάται εσένα "Γιατί δεν μπορώ να δω τι υπάρχει μέσα σου"; μόνο του υποψιάζεται χωρίς νου Ύστερα σου πίνει το αίμα κι εσύ αδειάζεις σε μια τσέπη ιπτάμενης γης....
Σαν να επρόκειτο για πρόσωπο, ο Ρόντενμπαχ έγραψε την πόλη με κεφαλαίο πι και στο μυθιστόρημα ανιχνεύει τις correspondances, τις αναλογίες ανάμεσα σ αυτήν και στον ήρωά του: "Και πόσο μελαγχολική ήταν και η Μπρυζ στο τέλος αυτών των δειλινών! Πόσο του άρεσε αυτό! [....
ΚΕΝΟ ΑΕΡΟΣ Τα λόγια μου ν’ ακούω αυτό ζητούσες πάντα το δωμάτιο - κενό αέρος ανόητα κουνώ τα χείλη Λέξεις που έγιναν βλέμμα σκορπίζουν έξω απ’ το παράθυρο -μόνο αυτό τους έμεινε να κάνουν- στα πάρκα της μελαγχολικής Τασκένδης με τις νεκρές πευκοβελόνες κατάφορτες σακούλες απορρίμματα στο κρύο ζέχνουν μυρωδιά ονείρων ματαιωμένων [Να αδειάζουν οι χωματερές επίσημα δηλώσαν μια κάποια θέση στην ιστορία της σιωπής μας]...
Τον Ιούνιο του 2015, στην Ρώμη, όπου με είχε προσκαλέσει να παρακολουθήσω την παράστασή του "Armine, my sister" που έχει ως αφετηρία της το ολοκαύτωμα των Αρμενίων από τούς Τούρκους, ο Jaroslav Fret, διευθυντής τού Grotowski Institute, που εδρεύει στο Wroclaw, σκηνοθέτης και ηθοποιός, μού πρότεινε να γράψω ένα κείμενο για την νέα παράσταση που ετοίμαζε βασισμένη στον μύθο τής Μήδειας, με την ομάδα τού Teatr ZAR το οποίο έχει ιδρύσει....
Η΄ Κάθεται στο σκαλοπάτι και χτενίζει τα μακριά λευκά μαλλιά της αντικρίζοντας ένα κορίτσι βυθισμένο στο όνειρο να επιστρέφει εαυτό ενοφθαλμίζοντας τον ουρανό στη σταύρωση Ψυχών μεμακρυσμένων σε πολική μοναξιά το πιο τίμιο, τη μορφή τους Σ΄αναγνωρίζω σιωπηλή την πέτρα πάσχοντας την απόγνωση που είναι επίκληση σε κάτι αθάνατο να συμπληρώνεις τη λέξη στο παλιό υπομένοντας στον πυρήνα της τη ζωή που προσπαθώ ΙΗ΄ Όσο περισσότερο αύξαινε η αποστροφή της για τους τρόπους της εξουσίας να τσαλακώνει τους ανθρώπους τόσο βαθύτερα έμπαινε στην Ποίηση βαδίζοντας μέρες ολόκληρες μέχρι να συναντήσει χρώματα συμβαίνοντας το παρόν με μεγάλα λουλούδια στην καρδιά και τόσο κάμποσο ουρανό που πολύ μάτωνε και το θεό παραπονευόταν σοβαρευόμενη ν΄αποτύχει θάνατο...
Τα είκοσι ποιήματα της συλλογής έχουν γραφτεί σε δώδεκα πόλεις ή κωμοπόλεις, έξι χωρών (Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία, Αργεντινή, Βραζιλία, Σενεγάλη) από τον Μάρτιο του 1920 έως τον Απρίλιο του 1922 (στο "Αδέσποτες σημειώσεις" δεν αναφέρεται ημερομηνία και τόπος συγγραφής, ενώ στο "Γιορτή στο Ντακάρ" δεν έχουμε ημερομηνία συγγραφής), και παρουσιάζονται εν είδει καρτ ποστάλ που για κάποιο λόγο ανακατεύτηκαν....