Κι αν ο θάνατος χτυπάει οκτάωρο; Κι αν έχει προβλήματα στη δουλειά; Κι αν περιμένει αργίες, λαχταρά προαγωγές, τρέμει απολύσεις; Κι αν γυρίζει σπίτι κουρασμένος μονάχα με την ελπίδα ενός ήσυχου Σαββατοκύριακου; Παλινδρομώντας μεταξύ σοβαρότητας και γκροτέσκου, επιστημονισμού και ιδεοληψίας, ποίησης και γλωσσικής αμηχανίας η Μικρή Εγκυκλοπαίδεια του Θανάτου τολμά να αναρωτηθεί...
Η αναδρομή της Ιφιγένειας Μποτουροπούλου στην ιστορία του πολύπλοκου ζητήματος των σχέσεων εκκλησίας και κράτους στη Γαλλία, μια ιστορία πολυκύμαντη με πολλές δραματικές πτυχές, δίνει τροφή για σκέψη και προβληματισμό...
“Είναι το ίδιο σώμα αγκαλιασμένο με τον σωσία του, το ίδιο πρόσωπο που φανερώνει την μπροστινή του όψη και συνάμα το προφίλ του, … και τα δυο μαζί περίκλειστα σε μια ομόθυμη άρνηση του οτιδήποτε δεν είναι ο άλλος”...
Η συλλογή διηγημάτων «Οδηγίες για οικιακές βοηθούς» (πρώτη έκδοση στα ελληνικά 2018) σύστησε στο διεθνές κοινό, δέκα χρόνια μετά τον θάνατό της, μια σπουδαία συγγραφέα που είχε αδίκως περιπέσει στη λήθη...
Το σχεδιαστικό ημερολόγιο «Αποτυπώματα 1967-1975» του Κυριάκου Ρόκου, ίσως το πρώτο «ενήλικο», πολιτικό κόμικ που φιλοτεχνήθηκε από Έλληνα καλλιτέχνη, άρχισε να δουλεύεται «εν θερμώ» το 1973 στο Παρίσι, σχεδόν ταυτόχρονα με τα γεγονότα της Νομικής, της πρώτης μαζικής φοιτητικής κινητοποίησης στη διάρκεια της επτάχρονης δικτατορίας...
Προϊόν ακραίας βούλησης αλλά και απόλυτης διαθεσιμότητας προς τη μυθοπλαστική δύναμη του τυχαίου, το «Ανάπτυγμα βατράχου» καταγράφει την απρόοπτη αλλά εντελώς πιθανή συνάντηση δύο θαλασσών, του Βόρειου Παγωμένου Ωκεανού με τα νερά της Μεσογείου και των ανθρώπων τους...
Η μοίρα της Ίσως η μοίρα αυτής της κόρης που έχασε νωρίς την πλάτη της είναι να κρύβει το στήθος της να σηκώνει αχάραγα τους θεριστές να ταΐζει τους εργάτες να φροντίζει τα νήπια Ίσως η μοίρα μιας πλάτης είναι να στέκεται στον τοίχο Το στέρνο όμως προχωρά και ας μπάζει από παντού Το ίχνος της απώλειας σφραγίζει τα ποιήματα της Μαριαλένας Σπυροπούλου...