"Πετραίο" τον φώναζαν οι άνθρωποι, γιατί ήταν εκείνος που έσπασε με την τρίαινά του ένα βράχο κι από μέσα του ξεπήδησε το πρώτο άλογο που είχε πατήσει ποτέ στη γη....
Αν δεν πιστεύετε στο όνειρο, στο θαύμα, στους μύθους, στη δύναμη του Καλού, στη δύναμη της φαντασίας, αν πιστεύετε πως ο κόσμος μας είναι μόνο αυτό που φαίνεται, μόνο ότι μπορούν να δουν τα μάτια σας....
Σας συναρπάζουν οι αρχαίοι πολιτισμοί; Οι μυθικές μάχες και οι πολεμιστές του παρελθόντος; Ονειρεύεστε τους δρόμους της νεαρής Βαβυλώνας, μυστήριες πόλεις και πολιτισμούς που έχουν χαθεί στο άπειρο του χρόνου; Σκοτεινά καπηλειά που φωτίζονται από τις φλόγες του τζακιού καθώς η μπύρα ρέει άφθονη, εξωτικές χορεύτριες χορεύουν επάνω στα τραπέζια και κουρασμένοι πολεμιστές ξεδιψούν μέσα σε θάλασσες μπύρας, ξοδεύοντας τα χρυσά νομίσματα που βούτηξαν από τον τελευταίο πλούσιο άρχοντα που ξελάφρωσαν, καθώς ντόπιες κοπέλες βουλιάζουν στην αγκαλιά τους, λαχταρώντας να ακούσουν τις περιπέτειές τους; Έχετε περπατήσει στα όνειρά σας στη νεαρή γη, έχετε σαλπάρει σε άγριες θάλασσες, έχετε χαθεί στις ζούγκλες της μαύρης ηπείρου, έχετε περπατήσει στους δρόμους της μυθικής Λεμουρίας και της Ατλαντίδας, έχετε επικαλεστεί το όνομα του Κρομ και τους Θεούς των πέντε ανέμων; Αν τα έχετε ονειρευτεί όλα αυτά τότε αυτή είναι η ανθολογία για εσάς....
Κι όταν το δέρμα σου γίνει λείο και η λάβα σου σβήσει, και δεν έχει πια το κουράγιο να ερωτευτεί Τότε εγώ θα είμαι αυτή που θα σπρώξω τις ιδέες και τα θέλω σου να βουλιάξουν σε ένα νερό νεκρό Σε μια γη που ζωντανό ον δεν υπάρχει, σε μια αμμουδιά που ψάρια νεκρά θα τρώνε τα όνειρα που ποτέ δεν έκανες για ‘μένα....