Ο Ιωάννης Σόλαρης γεννήθηκε στην Καλαμάτα. Είναι Συντονιστής Εκ παιδευτικού Έργου Φιλολόγων του ΠΕ.Κ.Ε.Σ. Πελοποννήσου και μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Έχει διδάξει φιλολογικά μαθήματα στη Δ/θμια Εκπ/ση επί σειρά ετών, Φροντιστηριακά Μαθήματα Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας σε φοιτητές της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών και Πολιτισμικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, Ελληνική γλώσσα στο Θερινό Σχολείο για νέους Μεσσήνιους Ομογενείς του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου καθώς και Ομιλητική στο Δημόσιο ΙΕΚ Καλαμάτας. Εξέδωσε δύο μονογραφίες για την ιστορία και τον πολιτισμό, έχει πραγματοποιήσει ανακοινώσεις σε Πανελλήνια και Διεθνή Συνέδρια και έχει δημοσιεύσει άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους. (Πηγή: "ΑΩ Εκδόσεις", 2022)
Φεγγάρι (γένους θηλυκού) κοσμεί το σκότος τη φωτιά ολόγυρα κι ο ήλιος χτυπά το θράσος της, παιχνίδια από χρυσό κι ασήμια θα πέσω να πνιγώ στην ομορφιά της φροντίζει να σκιστεί στο πέλαγος ’κει ελπίζει να αλλάξει τη ροή σου, με τι φοβέρα πρέπει να πονέσει; ω ατιμίας αστερισμός η ματιά σου! γλυκιά που είναι κάποτε η έπαρση, με ξενύχτια θα αντισταθώ, σειρήνα, νοσταλγώ στην άνοιξη βροχή τρελή μα φεύγεις, δεν θα κάνεις θύμα σου κανέναν...
Ο νέος με το φως του έρωτα σχίζει το σκότος των ειδώλων και της αθλιότητας, απαιτεί να αναποδογυρίσει τον κόσμο, να αστραποβολήσει καθένα «πρέπει»! Η νεανική ψυχή αυτό πρέπει να κάνει και αυτό της πρέπει! Η φιλοσοφία και η λογοτεχνία αναζητούν να κλείσουν την αλήθεια και την ομορφιά μέσα στο συγκεκριμένο έργο, να συλλάβουν το νόημα της ύπαρξης και να επικοινωνήσουν με τον υπόλοιπο κόσμο...