Το «Αντίδωρο», όπως κάθε ποιητική σύνθεσή μου, αντικατοπτρίζει ή/και συμπυκνώνει έναν ασίγαστο διάλογο -τη φορά ετούτη- με πρόσωπα της διακονίας και γεγονότα της θυσίας, χάρις των οποίων χαίρουμε την προνομία «ν΄΄ αναπνέουμε και να στοχαζόμαστε λέφτερα»...