Η Πελούσα Τσαντάκη γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Η ιστορία της οικογένειάς της ταξιδεύει στα παράλια της Μικράς Ασίας, της Βουλγαρίας και της Μακεδονίας. Μετά τα Κέντρα Ξένων Γλωσσών στα οποία δίδασκε και διηύθυνε στην Αθήνα, αφοσιώθηκε στη συγ-γραφή. Το πρώτο της μυθιστόρημα "Αλλα Λόγια” (2002), άφησε τους αναγνώστες με ένα ερωτηματικό. Το δεύτερο βιβλίο της “Γιατί δεν Κοιμάμαι τα βράδια” (2005), προσθέτει ένα θαυμαστικό, περιγράφοντας την ιστορία μιας γυναίκας που το μόνο από το οποίο δεν πάσχει είναι η αϋπνία. Όσο για το τρίτο της μυθιστόρημα, “Αν Έχεις Τέτοιες Φίλες” (2012), ζωντανεύει αξίες και εικόνες μιας άλλης εποχής. Η Πελούσα Τσαντάκη το 2016 δημοσιεύει το τέταρτο βιβλίο της, αυτή τη φορά με τίτλο "Λαλαγγίτες με Μέλι", καμιά σχέση με βιβλίο μαγειρικής. Το φθινόπωρο του 2017 κυκλοφόρησε η συλλογή διηγημάτων με τίτλο "Φοβού τον Φόβον". Το μυθιστόρημα “Ονείρου Σκιές" ακροβατεί στο φως και το σκοτάδι, το χθες και το τώρα, τον εφιάλτη και το όνειρο. (Πηγή: "Εκδόσεις Ελκυστής", 2022)
Τι γίνεται όταν φοβάται η πεθερά; Από πότε ο μεγαλύτερος εχθρός είναι η Μάνα; Kι όταν χτυπά ο θάνατος; Ο τρόμος της Κικής, της πόρνης, του μετανάστη, το αγόρι χωρίς όνομα, ο τρόμος της παρουσιάστριας, του "νέου" τσιγκούνη, της "άλλης", ο τρόμος της γηραιάς κυρίας, Μάνα-Ψάρι με Σκορπιό, ο τρόμος της τίγρης....
Τέσσερις φίλες ή μήπως περισσότερες; Φίλες για πάντα ή απλώς φίλες της μίας βραδιάς; Αν η λέξη φιλία μοιάζει με την λέξη φίδια, δεν θα πρέπει να είναι τυχαίο....
"Η τάξη μου ξαναγίνεται η οικογένειά μου. Έχω σχεδόν συμβιβαστεί με την ιδέα ότι έτσι θα πορευτώ στη ζωή, δύσκολα θα επουλωθούν τα τραύματα τόσων απωλειών.