Στο «Περί Φύσεως» του Λουκρήτιου τα ζώα ως πλήρη υποκείμενα κατέχουν μια ξεχωριστή θέση, γιατί ο ποιητής νιώθει για αυτά αληθινό ενδιαφέρον, σχεδόν τρυφερότητα, και ο στοχασμός του αναφορικά με τα ζώα υπερβαίνει κατά πολύ την περιέργεια του απλού ερασιτέχνη...
Τα ζώα βρίσκονται ανάμεσά μας κι όμως δεν τα γνωρίζουμε πραγματικά, γιατί είμαστε διπλά τυφλοί: δεν γνωρίζουμε σχεδόν τίποτε από τη ζωότητά τους και αγνοούμε τη δική μας, απομακρυσμένοι από εκείνα και από τον εαυτό μας εξίσου...